~062~

Mary Brooks

Als ik rond half elf de slaapzaal binnenkom, zitten Jennifer en Anne op me te wachten.
‘Dat is eerder dan verwacht.’ Zegt Anne bezorgd.
‘Wat is er gebeurt?’ Vraagt Jennifer nieuwsgierig.
Ik haal mijn schouders op, pak mijn slaapspullen en loop grijnzend naar de badkamer.
‘Mary!’ Hoor ik Jennifer nog verontwaardigt roepen.
Als ik de badkamer weer uitloop en op mijn bed ga zitten, springen Anne en Jennifer meteen op me af. ‘Vertel, nu!’
‘Oké, oké. Rustig maar.’ Zeg ik grijnzend als ze dreigend met hun kussens in de lucht voor me staan.
Ik gebaar dat ze moeten komen zitten. ‘Ik kreeg van Ginny een briefje van Fred waarin stond dat ik om half acht naar de Noodertoren moest komen. Fred had het hele lokaal volgezet met kaarsjes en de vloer lag vol met kussens. De kussens waren voor als er iets of iemand viel en er stonden emmers water voor als er iets in de fik zou vliegen. We gingen zitten aan het tafeltje en het was de bedoeling dat George het eten zou komen brengen. Maar toen hij met het karretje in onze richting kwam rijden, raakte het karretje vast in de kussens en toen viel hij met het karretje om. Hij zat helemaal onder, het was nogal lachwekkend. Maar toen hij wegging, stond Sneep ineens beneden en toen moesten Fred en ik ons verstoppen, in de kast.’
‘Jullie hebben al die tijd in de kast gezeten?’ Anne trekt één wenkbrauw op. ‘En wat hebben jullie daar gedaan?’
‘Niks. Maar toen we weer in de leerlingenkamer waren, heeft hij me gezoent.’ Zeg ik en voel dat ik rood word.
‘Eindelijk.’ Zeggen Jennifer en Anne tegelijkertijd. Ze kijken elkaar even verbaasd aan, maar schieten dan in de lach.
‘En hoe was het?’ Vraagt Jennifer met glinsterende ogen.
‘Geweldig.’


WAARSCHUWING: Weten jullie al die dingen nog? Ja? Nou, je was vást wel voor minstens één van die dingen bang. Nou vinden zij het allemaal erg leuk als jullie reacties en kudos achterlaten, zó leuk zelfs dat ze naar je toe komen om te zorgen dat je het doet, mocht je het vergeten...