80* Baseball

Allison Black

Om 8 uur kwam Carlisle thuis van zijn werk. Het voelde best raar, je zou bijna denken dat er een mens terugkwam van het werk in plaats van een vampier. Hij had chinees eten voor me mee gebracht en aangezien Bella en Edrward ook weer terug waren, at Bella met me mee. Edward en Bella waren wel verrast dat ik er was maar ze vonden het niet erg ofzo. Terwijl ik op de bank mijn eten in mijn mond probeerde te krijgen met behulp van stokjes, kwam Alice opeens met een enorme grijns de kamer in. Jasper liep achter haar aan en eek geamuseerd door een plan dat ze waarschijnlijk net bedacht had. 'Wat wil je gaan doen?' vroeg ik voor Alice kon zeggen dat ze iets had bedacht of gezien. Ze grijnsde breed. 'Vanavond gaat het onweren,' zei ze alsof ik daaruit kon opmaken wat ze wilde gaan doen. Edward, Emmett, Rose, Carlisle en Esmée stonden opeens naast haar en keken opgewonden. Ook Bella die naast me zat klapte enthousiast in haar handen waardoor het bord met eten bijna van haar schoot af viel. Edward had door dat ik er niets van begreep en begon het uit te leggen: 'Als het onweert hebben wij Cullens een soort van... traditie.' 'Wat voor traditie?' onderbrak ik hem nieuwsgierig. 'Honkbal,' vertelde Bella met een grote glimlach op haar gezicht. 'Honkbal?' vroeg ik verbaasd. 'Ja, omdat onze spieren en reflexen zoveel sneller en krachtiger zijn dan die van jullie, hebben we onweer nodig om het geluid te dempen,' legde Alice uit. Ik knikte als teken dat ik het begreep en vrijwel direct werd ik door Alice meegetrokken naar de garage waar de auto's stonden. Rose, Emmett, Carlisle en Esmée namen plaats in de jeep van Emmett en ik ging achterin de zilvere Volvo zitten. 'Gaan Bella en Edward niet mee?' vroeg ik verward toen niet zij, maar Alice en Jasper instapte. 'Nee,' giegelde Alice die op de bijrijdersstoel ging zitten. 'Edward wil Bella vanavond iets heel belangrijks vragen.' Aan de blik in haar ogen kon ik wel raden wat hj ging vragen dus ik klapte enthousiast in mijn handen. Opeens hoorde ik mijn mobiel overgaan. Toen ik hem eindelijk uit mijn broek gepeuterd had, zag ik dat ik een smsje had. We praten er morgen wel over. Slaap zacht. Oei, dat was geen goed teken. Zoals ik al verwacht had was Seth niet echt blij met mijn onverwachte bezoek aan de Cullens, maar ikzelf vond het wel fijn om even bij hen te zijn. Mijn gedachtes over wat hij morgen zou kunnen zeggen werden verstoord doordat de auto plotseling stilstond. Alice en Jasper deden hun portieren open. Toen ik ook buiten stond, schonk Jasper me een bemoedigende glimlach. Ik glimlachte zwakjes terug en begon naar Rose en Emmett te lopen die al op ons stonden te wachten. Om ons heen hoorde ik al onweer klinken maar op het veld waar ze waarschijnlijk zouden gaan spelen, was geen regen of bliksem te bekennen. Ik werd benoemd tot scheidsrechter en mocht de teams indelen. Het werd 3 tegen 3. Alice, Carlisle en Rose tegen Japer, Esmée en Emmett. Ik had geen idee wie er zou gaan winnen. So let's play ball.