~10~

Seth week niet van mijn zijde, de hele tijd. Sommige vampiers keken me zo eng aan dat ze ieder moment konden aanvallen. Carlisle zou morgen terug komen. Ik was pas vijf kilo bijgekomen, dat was net genoeg. Volgens Carlisle moest ik minstens twaalf kilo bijkomen. Omdat dat nog niet zo was, was ik nog steeds erg moe. Bijna alle vampiers in het huis vonden Renesmee lief. De Denali clan mocht mij volgens mij wel, want Carmen kwam steeds bij me zitten en met mij praten. Wat nog een wonder was was dat Benjamin van een clan uit Egypte ook met mij omging, hij kwam bij me zitten en praatte veel met me. Waarom ik dit zo raar vind? Nou hij drinkt namelijk mensenbloed en volgens Edward ruik ik net zo lekker voor hem als Bella voor Edward rook. Het blijkt erg moeilijk te zijn om dan van dat bloed af te blijven, dus vind Edward het raar dat Benjamin mij nog niet heeft aangevallen. Wat ik niet snap is waarom hij dan niet bij mij vandaan blijft. Seth stuurt hem dan ook steeds weg, aangezien hij niet meer kans wil hebben op mijn dood, en ik ook niet. Maar Benjamin is wel aardig, als hij nog mens was dan was hij waarschijnlijk mijn beste vriend geweest. ‘En ik dan?’ vroeg Edward. Ik rolde met mijn ogen. Edward wist zelf wel dat hij mijn beste vriend was. ‘Inderdaad’ zei hij. Ik rolde weer met mijn ogen en zuchtte. Edward was aardig, maar zijn gave kwam me soms de nek uit. Gelukkig gaf hij me soms ook wat privacy. Seth was aan het wachtlopen, dus Edward ‘paste’ nu op mij. Maar hij ging ook zo weg, haast alle vampiers gingen jagen. ‘Ja, over dat. We gaan nu weg, maar Seth is er nog niet, is dat erg?’ vroeg Edward. Ik schudde mijn hoofd. ‘Hij zal wel snel terug komen, ik red me wel’ zei ik en hij knikte. Hij stond op en liep met Bella naar buiten. Ik hoorde de auto’s wegrijden, de mensendrinkende vampiers ging naar de stad, Seattle ofzo denk ik. Ineens was het erg stil in het huis. Ik zuchtte, stond op en zette de tv aan. Er was niets op tv dus zette ik MTV maar op, waar ook niet echt iets boeiends was. ‘Tink’ hoorde ik een mooie mannelijke stem zeggen. Geschrokken draaide ik me om en ik keek in de zwarte ogen van Benjamin. Ik deinsde achteruit. Hij lachte zwak. ‘Ik doe je niets hoor’ zei hij en hij ging zitten. Ik keek hem nog steeds bang aan. ‘W-waarom ben je niet aan het j-jagen?’ vroeg ik met een trilstem. ‘Er zou niemand op jou passen, dus dacht ik; laat ik Tink gezelschap houden.’ Vertelde hij. ‘Maar je ogen zijn zwart en je weet wat Edward heeft gezegd’ zei ik bang. ‘Tink, zoals ik zei; Ik doe je niet’ zei hij geruststellend, wat niet hielp. ‘Benjamin, ga alsjeblieft jagen! Ik ben doodsbang hier! Seth komt toch zo terug’ zei ik. Hij antwoorde niet en keek me aan. Zijn ogen nog zwarter dan eerst. ‘Weet je dat je echt erg lekker ruikt’ zei hij. Ik kroop dichter in de hoek van de bank toen hij op me af kwam. ‘Benjamin! Ga weg!’ schreeuwde ik. Hij kwam steeds dichterbij. Doodsbang zat ik in die hoek. Ik had ook een slecht leven, er zijn nu nog maar twee mogelijkheden voor mij; Dood gaan aan een ziekte of dood gaan aan een vampier. En uit beide wilde ik echt niet kiezen.