~054~

Fred Weasley

Morgen gaan we weer naar Zweinstein, ik heb me nog nooit zo verheugd op Waarzeggerij, het eerste vak waar ik weer naast haar mag zitten. Ginny is tegen me aan het praten en ik reageer een beetje geïrriteerd als ze zegt dat ik niet aan het luisteren ben. Voor ik het weet hebben we ruzie en stormt ze de trap op naar haar kamer. Meteen heb ik spijt van mijn reactie en loop achter haar aan naar haar kamer. Ik klop op de deur, maar als ik een negatief antwoord krijg loop ik toch naar binnen. Ze zit aan haar bureau.
‘Ginny, het spijt me. Ik had niet zo moeten reageren.’
‘De meeste mensen zijn juist blij als ze verliefd zijn.’ mompelt ze nep-boos en ik weet dat het weer goed is.
‘Ja, maar het gaat ook allemaal niet zoals gepland…’ Ik vertel haar over de mislukte date.
‘Je hoeft echt niet te wachten tot je weer naar Zweinsveld mag om haar uit te vragen hoor!’
‘Maar wat moet ik dan doen?’ zucht ik. Ik leg mijn hoofd op mijn knieën. We zitten inmiddels op de grond en leunen tegen het bed aan.
‘Nou, je kan bijvoorbeeld-’ Ze vertelt me een plan, dat me uitstekend bevalt.