6.

De volgende dag stapten ik en Josh de donkerblauwe, oude auto van Josh uit. We stonden op de parkeerplaats voor de plaatselijke Ikea en liepen snel naar binnen. Het regende weer, wat niet erg goed was voor mijn humeur. Arme Josh, zat hij weer zijn vrije zaterdag opgescheept met zijn verwende zusje uit Los Angeles, die enorm chagrijnig was als het regende. We pakten allebei een kar en reden door de grote ruimtes. Soms zette ik wat spullen in het karretje, nauwkeurig lettend op de prijs, die Josh dan uittelde zodat ik er niet overheen zou gaan. Toen we bij de dekbedden stonden, en ik wat uit aan het zoeken was, sleepte Josh me ineens mee een andere gang in. ‘Hé,’ riep ik, totaal overrompeld. ‘Waarom deed je dat?’ Josh legde zijn vinger tegen zijn lippen als teken dat ik stil moest zijn. ‘Daar zijn Rachel en Kurt. Twee losers van school. Ze zitten bij Glee club.’ Nieuwsgierig keek ik het hoekje om. Er liepen een jongen en een meisje voorbij. De jongen zag er nogal homo uit en het meisje was nogal klein. Haar zwarte haren zaten in een staart en het donkerblauw met rode jurkje dat ze aanhad paste goed bij haar schoenen. De jongen, waarvan ik aannam dat die Kurt heette, streek een keer door zijn haar om het goed te doen. Ik grinnikte even. Ik had totaal niets tegen homo’s, in Los Angeles had ik ook vrienden rondlopen die op jongens vielen. Het meisje schatte ik niet veel groter als ik was, maar toch was ze kleiner, omdat ik vaak hakken aan had. ‘Wat is er zo erg aan in Glee club zitten?’ vroeg ik Josh, toen we weer terug naar onze karretjes liepen en ik een lichtblauw dekbed pakte waar witte bloemetjes op gedrukt waren. Dezelfde pakte ik ook in het roze. Ik legde ze in het karretje en noemde de bedragen, die Josh intikte op zijn mobiel en het overige getal opschreef op het blaadje. ‘Dat is een zangclubje op school. Alle losers zitten erbij. Ik snap niet dat Finn, Puck, Sam, Quinn, Britney en Santana het leuk vinden.’