128. A girl's just as hot as the shoes she choose.

Toen we in Bill zijn kamer aankwamen legde Nathalie de 2 witte kledingszakken op het bed. “ Deze is voor jou, en deze voor jou Friedolien.” zei ze terwijl ze in de zakken keek en elk onze zak aanwees. Ik nam de zak aan, net zoals Friedolien. Toen ik erin keek werden mijn ogen groter. Het eerste wat ik eruit haalde was een nieuwe handtas met een luipaardprint op. Ik bekeek hem goed en zag dat het van Gucci was. “ Dit is toch wel veel te duur geweest?” stamelde ik en ik zag aan Friedolien haar gezicht dat ze ook versteld stond van haar kleren die in de zak zaten. “ Van hoe veel iets gekost heeft, moeten jullie je niet aantrekken. Ik heb het allemaal mogen betalen met de kaart van het management van Tokio Hotel. Geen zorgen, jullie hoeven niets terug te betalen.” Glimlachte Nathalie. Door de armbewegingen die ze erbij maakte, maakten haar armbanden geluidjes. Toch voelde ik me er niet zo comfortabel bij dat we zo’n dure dingen kregen. “ Hé Maaike, maak je geen zorgen, geniet gewoon van je avond. Je hoeft je nergens schuldig over te voelen.” Moedigde Nathalie me aan. Ik glimlachte even naar haar. Ondertussen had Friedolien bloedrode ballerina schoentjes uit haar tas gehaald. “ Met dat nog maar geopereerd bent aan je voet en je nog op revalidatie zit, dacht ik, laat ik maar gewone deze mooie ballerinaatjes meenemen. Ze gaan je perfect passen, ik weet het zeker.” Zei Nathalie enthousiast toen ze naar Friedolien keek. Ondertussen had ik ook mijn schoenen uitgehaald. Het waren een paar goudkleurige naaldhakken. Mijn ogen werden groter. Dit waren het soort schoenen die ik niet snel zou aandoen, omdat ze me te opvallend waren. Toen Nathalie zag dat ik de schoenen stond aan te staren legde ze meteen terug uit waarom ze die had gekozen. Ze zei dat de gouden kleur perfect zou passen bij mijn huidskleur en omdat ik van die mooi gespierde kuiten had, had ze hogere naaldhakken gekozen voor me. Ik wou gewoon zelfs al niet meer weten van welk merk deze schoenen waren en al helemaal niet hoeveel ze hadden gekost. Ondertussen was Friedolien haar hagelwitte handtas aan het bestuderen, ik zag dat het ook van Gucci was. “ Je hebt ook op geen cent gelet,hé.” Flapte Friedolien er plots uit waardoor Nathalie moest lachen en haar een knipoog gaf. Ik rommelde nog eens in de zak en haalde toen armbanden uit met gouden kleuren en weer luipaardprinten. “ Haal nou maar je jurk uit.” spoorde Nathalie me aan. Ik keek in de zak en mijn mond viel open. Ik haalde het eruit en hield het voor me om beter te kunnen bekijken. “ Dat zal je echt perfect passen!” zei Nathalie trots. Ik schudde even mijn hoofd en bekeek de jurk beter. Het was zoals mijn schoenen een gouden jurk met blinkers. Het was een loss stof met bovenaan spaghettibandjes. “ Wat denk je?” vroeg Nathalie. Ik stamelde even : “ Het is niet iets dat ik meteen zou meedoen in de winkel.” “Het zal je beeldig staan.” Glimlachte ze “En jij Friedolien?” Ik rukte mijn blik van de jurk en keek wat Friedolien in haar handen had. Het was een bloedrode jurk die van smal naar breed uitliep. “ Wauw.” Stamelde ze. “ Ik vind het echt prachtig!” Ook op haar jurk blonken robijnrode diamantjes. “ Kom, begin jullie maar om te kleden, straks moet ik Bill en Tom ook nog even stylen” zei ze vrolijk terwijl ze in haar handen klapte.

Ik kleedde me uit in stapte vervolgens in het gouden kleedje. Wonderbaarlijk, ik paste erin. Het sloot perfect rond mijn silhouet. Dat was iets waar ik bang voor was geweest toen Nathalie alleen moest gaan shoppen om deze dingen. “Je mag pas in de spiegel kijken als je alles aanhebt en ik je haar en make-up heb gedaan.” Knipoogde Nathalie naar me toen ze zag dat ik me naar de spiegel wou draaien die aan Bill zijn kleerkast ging. vlug wisselde ik mijn schoenen en deed mijn armbanden aan. Als ik alles aanhad keek ik even naar Friedolien. Ze was prachtig. Het rood flatteerde haar haren, haar huid en vooral haar ogen. “ En?” vroeg ze onzeker toen ze zag dat ik naar haar keek. “ Je bent prachtig, Frie!” mompelde ik en liep op haar af om een knuffel te geven.