79* What to do?

Allison Black

Om 3 uur lagen Seth en ik nog steeds op bed. We lagen gewoon rustig naast elkaar en terwijl ik met zijn vingers speelde, draaide hij krulletjes in mijn haar. Een vervelend peipje verbrak de rustige stilte en Seth zuchtte. Hij haalde zijn mobiel uit zijn broekzak en zuchtte nogmaals. 'Ik moet naar Sam,' fluisterde hij in mijn oor. Ik knikte alleen maar. Hij drukte een kus op mijn haren en liep toen de kamer uit. Vlak daarna hoorde ik een doffe dreun wat betekende dat de voordeur dicht was gegooid. Opeens vond ik het niet meer zo fijn om in bed te liggen, zonder Seth naast me was het lang niet zo warm en comfortabel. Het laminaat kraakte een beetje toen ik opstond. Ik pakte wat kleding en liep daarna naar de badkamer. Op de badkamer zorgde ik ervoor dat de hete stralen van de douche aan gingen. En nadat ik mijn pyama bij de was had gegooid, ging ik eronder staan. Een extra lange douchebeurt liet mijn spieren ontspannen, maar na een half uur kreeg ik er genoeg van. De elastische stof van mijn fleurige jurkje sloot zich om mijn lichaam en hij zwierde lichtjes om me heen toen ik de trap af liep. 'Hoi Allison,' hoorde ik Sue uit de keuken schreeuwen. 'Hoi,' zei ik terwijl ik de keuken in liep voor een glas melk. 'Ehm Allison, waarschijnlijk ben je het door al die spanning omtrent dat vampierleger vergeten, maar je moest vandaag eigenlijk naar school.' Shit, dat was ik inderdaad vergeten. 'Oh, het spijt me. Is het goed als ik gewoon morgen pas begin?' vroeg ik haar twijfelend. Ik voelde me echt schuldig, zij deed haar best om mij op een school te krijgen en ik vergat het gewoon. 'Tuurlijk, is dat goed meisje. Ik begrijp het wel,' zei ze en ze schonk me een brede glimlach. Als dank omhelsde ik haar stevig. 'Ik ga boodschappen doen,' meldde ze me toen ik haar los had gelaten en ze liep de kamer uit. Met een glas melk in mijn hand ging ik voor de tv zitten maar daar was niks bijzonders te zien. Zuchtend besloot ik om van de natuur te gaan genieten. Eenmaal buiten snoof ik de frisse lucht op en begon ik gewoon te lopen. Ik had geen idee waar ik heen liep, maar zolang ik mijn gedachte op de vrije loop kon laten vond ik het goed. Na een uurtje te hbben gelopen, kreeg ik opeens een ingeving om de rest van mijn dag mee in te vullen. Mijn mobiel haalde ik uit mijn zak en ik zocht haar nummer op. 'Hallo, met Rosalie,' werd er aan de andere kant opgenomen. 'Heey Rose. Dit is Allison. Denk je dat k vandaag even langs kan komen?' 'Aaaaaaah! Alli! Natuurlijk kan je langskomen. Maar vindt dat weerwolfje het wel oké?' Ik besloot dat laatste te negeren en we spraken af dat ze me bij de grens zou ophalen. Toen ik eens goed om me heen keek, zag ik dat ik al bijna bij de grens was. Na de laatste kilometer afgelegd te hebben, stond er precies voor de grens, een knalrode cabrio. Ik schudde lachend mijn hoofd en rende op Rosalie af. We omhelsde elkaar alsof we zussen waren die elkaar al heel lang niet hadden gezien. Eenmaal in de auto besloot ik om Seth te smsen waar ik was. Lieve Seth, ik ben bij de Cullens. Sorry daarvoor. Tot vanavond en anders tot morgen na schooltijd. X. Ik wist zeker dat hij er niet blij mee zou zijn als ik bij de Cullens zou blijven slapen, of dat zij me morgen naar school brachten, maar ik had Rose, Alice en de rest best hard gemist. Ik kreeg geen sms terug dus ik verwachtte dat hij patrouille liep. Met piepende banden remde Rosalie af en toen ik opkeek, stonden we al voor het huis van de Cullens. Het verbaasde me keer op keer hoe hard ze reden en dat dat totaal niet opviel bij de andere bewoners in Forks. Ik stapte uit en Rose haakte haar arm door de mijne. Samen liepen we het grote huis in en voor ik het wist lagen er twee armen om me heen. 'Meisje, wat leuk dat je er weer eens bent,' klonk de rinkelde stem van Esmée in mijn oor. Ik glimlachte naar haar toen ze me weer had los gelaten. Maar gelijk sloot een tweede paar armen zich om me heen. Aan de geur rook ik dat het Alice was. Ook zij begroette me glimlachend. 'Alli!' hoorde ik Emmetts bulderende stem van bovenaan de trap en voor ik ook maar op kon kijken ston hij al naast me. Hij tilde me op en draaide een rondje met me. Toen ook Jasper me begroet had, viel het me pas op dat ik twee personen miste. 'Waar zijn Carlisle en Edward?' 'Carlisle is in het ziekenhuis en Edward is met Bella en Jacob dingen aan het bespreken voor het gevecht.' Oké, het was een beetje raar dat ik niet wist dat mijn broer met een vriend van mij iets aan het doen was, maar mijn gedachte lagen meer bij het laatste woord van de zin die Alice net uitsprak. Het gevecht. Gelijk begon ik me weer zorgen te maken. Alice en Rose leken het door te hebben en stelde me gerust. Na een tijdje zei Alice opeens: 'Modeshow?' Rose stemde op en neer springend van blijdschap in en ook ik wilde graag iets doen om mijn gedachte te verzetten. En voor ik het wist hadden ze me in het nieuwste jurkje van Louis Vuilton gehesen.

---

Een extra lang stuk voor het lange wachten.
Mag ik please een kudo? Ik wil heel graag weer een keer in de top 5. En voor de nieuwelingen op Q: Je mag aan meerdere verhalen op een dag een kudo geven en het kost je niks én je zou me er heel blij mee maken.
En raad eens? Dit hoofdstuk heeft 1000 woorden.