24.

Justin Drew Bieber

Even later zaten we voor de tweede keer met een nieuw vers ijsje in het zand. Ik keek naar Rose en zag dat ze nog wat ijs op haar gezicht had zitten. Ik had het al wel eerder gezien maar ik vond het wel grappig haar er even mee te zien lopen. De ijscoman had het ook gezien en hij had Rose heel raar aan staan kijken. Rose had het ook gemerkt en had aan mij gevraagd wat die man had en waarom hij zo vreemd keek maar ik had niks gezegd. Ik grinnikte even. ‘Wat?’ Rose keek me vragend aan. ‘Je hebt nog wat spul op je gezicht zitten.’ Zei ik. Rose keek me geschrokken aan. ‘Waar dan?! En daar heb ik net de hele tijd mee gelopen?!’ Ik lachte en knikte. ‘Daar bij je neus. Het lijkt net een snotje.’ Rose keek me met grote ogen aan en streek met de rug van haar hand over haar neus heen. ‘Waarom heb je niks gezegd?’ vroeg ze. Ik haalde onverschillig m’n schouders op. ‘Kweet niet. Ik vond het wel grappig eigenlijk.’ Rose keek me hoofdschuddend aan en nam toen weer een lik van haar ijsje. Mijn ijsje begon al te smelten en om eerlijk te zijn had ik er ook niet echt veel zin meer in. Dus, toen Rose haar ijsje ophad drukte ik mijn lekkende ijsje in haar hand. ‘Alsjeblieft, om het goed te maken en omdat ik geen zin meer heb in ijs.’ Rose trok haar wenkbrauwen op en keek met een vies gezicht naar mijn ijsje. ‘Daar heb jij al aan gelikt.’ Zei ze. ‘Precies, dus extra lekker.’ Ik wiebelde met m’n wenkbrauwen en keek Rose met een vrolijk gezicht aan. Rose schudde haar hoofd en wilde het ijsje aan me teruggeven. ‘Ik hoef geen ijsje met Bieber-speeksel.’ Ik hield haar tegen en duwde het ijsje weer haar richting op. ‘Eet nou maar gewoon op. Hij is hartstikke lekker.’ ‘Pff… eet hem zelf op als je hem zo lekker vind.’ Zei Rose een beetje boos. Ik schudde weer m’n hoofd. ‘Nee, ik wil dat jij hem opeet en onze weddenschap geldt nog steeds dus je weet wat je moet doen.’ Ik glimlachte even gemeen. ‘En als ik het niet doe?’ vroeg Rose. ‘Dan verzin ik iets nog leukers.’ Ik keek Rose met pretlichtjes in de ogen aan. ‘Oké.’ Zei Rose simpel en voor ik het goed en wel besefte drukte Rose het ijsje met hoorntje en al op m’n hoofd. Met grote ogen staarde ik haar aan terwijl Rose dubbel lag van het lachen. ‘Zo, die kreeg je nog terug voor net.’ Ik haalde het hoorntje van m’n hoofd maar het hoopje met ijs bleef achter in m’n haar. ‘Gadverdamme. Dit is echt vies.’ Ik streek voorzichtig met mijn vingers door m’n haren om het ijs eruit te krijgen wat eigenlijk volkomen hopeloos was. Rose lag nog steeds dubbel. ‘Die krijg je echt terug.’ Gromde ik. Rose glimlachte. ‘Nou, ik zit er niet mee. Zo erg kan het vast niet zijn.’ ‘Dat dacht je, maar ik ga iets verzinnen wat je echt niet leuk gaat vinden.’ Zei ik. ‘Oké, ik ben benieuwd.’ Rose lachte en ik staarde in haar donkerbruine ogen. Mijn ogen dwaalden af naar haar perfecte lippen en op dat moment kreeg ik een ingeving. Ik begon automatisch te glimlachen. Nee, dit ging ze écht niet leuk vinden.