Deel 1

Als je me een beetje kent, dan zou je moeten weten dat eerlijkheid en vertrouwen voor mij van groot belang zijn. De reden waarom ik dit doe is dan ook grotendeels gebaseerd op die eerste waarde. Ik haat het om te moeten doen alsof, vooral tegenover vrienden. Het frustreert me als er dingen zijn die me bezighouden, me bijna gek maken en die ik niet kan uiten. Geloof me als ik zeg dat ik, als het echt moet, de dingen goed kan verbergen. Opkroppen, dat is het woord dat perfect past. Alleen kan ik dat niet eeuwig blijven doen en moet het er ooit hoe dan ook uit. Beetje bij beetje valt het masker dan van me af, tot er niets anders overblijft dan de waarheid, mijn aller-breekbaarste gevoelens en emoties.
Ik ga niet liegen en je vertellen dat ik er zeker van ben dat je geen flauw idee hebt waarover dit gaat. Nee, je bent niet dom en waarschijnlijk heb je ondertussen ook al je eigen vermoedens en gedachten gevormd. Hoe graag zou ik wel niet weten wat er in je omgaat, wat je denkt, hoe je je voelt. Als ik al deze dingen wist, zou het voor mij een stuk makkelijker zijn om dit te doen. Of misschien net niet.