Will I ever see her again?

Mathijs POV
Met een zwaar gebonk in mijn hoofd word ik wakker. Ik open mijn ogen. Duisternis. Ik knipper nog een paar keer. Nog steeds totale duisternis. Waar de fuck ben ik? Ik probeer op te staan maar er gaat een heftige pijnscheut door mijn enkel. Ik laat me weer op de grond vallen. “Shit”vloek ik zachtjes. Ik probeer te bedenken wat er is gebeurd. Het ongeluk! Wat gebeurde er daarna? Oja, die rare vent. Hij haalde me uit de auto en toen…. Ik weet het niet meer.
Ik tast met mijn hand lang de muur. De muur voelt koud en hard. Ik tast verder, op zoek naar een uitgang. Plotseling hoor ik geluid. Het klinkt als voetstappen. Plotseling word ik verblind door fel licht. Ik knijp mijn ogen samen en tuur naar het licht. In een deuropening staat een man. “Waar ben ik?”vraag ik. Ik merk hoe zwak mijn stem klinkt. De man loop naar me toe. “Zo, ben je eindelijk wakker?”vraagt de man. “Wie ben jij?”vraag ik. Hij antwoordt niet. De man buigt over me heen en geeft een schop tegen mijn enkel. Meteen krimp ik in elkaar en springen de tranen in mijn ogen. “Auw”kreun ik. De man lacht vals. “Niet zo nieuwsgierig jij”zegt de man. Ik sluit mijn ogen en probeer de pijn in mijn enkel te vergeten. “Eten”beveelt de man. Ik open mijn ogen weer en zie dat hij een bord met een soort groene drap voor mijn neus heeft gezet. Met een vies gezicht kijk ik ernaar en schuif het bord weg. “Nee bedankt”zeg ik. De man geeft nog een schop tegen mijn enkel. Ik schreeuw het uit de tranen lopen over mijn wangen. “Jij gaat godverdomme eten!”roept de man. “Of wil je soms dat er iets met jou lieve vriendinnetje gebeurd?” sist de man vals. Ik kijk de man vuil aan. “Blijf met je poten van Fay af!”schreeuw ik. “Alleen als jij doet wat ik zeg”zegt de man en hij knikt met zijn hoofd naar het bord. Met lange tanden begin ik te eten. Het smaakt naar bedorven andijvie, wat het waarschijnlijk ook is. Als ik het bord leeg heb knikt de man goedkeurend en pakt het bord op. Hij loopt richting de deur en sluit die achter zich. Meteen zit ik weer in het donker. Ik besluit de kamer waar ik in zit te verkennen. Zo goed als het kan met mijn zere enkel tijger ik over de grond totdat ik tegen iets aankom. Ik voel wat het is. Een matras! Met veel moeite klim ik op het matras en sluit mijn ogen. Wat wil deze vent van me? Hoe kent hij Fay? Bij de gedachte aan Fay gaat er een steek door me heen. Zal ik haar ooit nog zien?