~033~

Mary Brooks

‘Snel, volgens mij komt ze er aan.’ Ik sta op de trap naar het waarzeggerij lokaal. Snel rennen Fred en George weer naar hun plek en ik loop het trapje verder af om haar eventueel tegen te houden. ‘Oh, vals alarm.’ zeg ik als professor Banning, na me even wantrouwig te hebben aangestaard, weer is doorgelopen. ‘Klaar.’ hoor ik Fred en George dan roepen. Snel klim ik het trapje op naar het waarzeggerij lokaal. ‘Staat alles klaar?’ vraag ik, een beetje overbodig. ‘Ja, dat zei ik toch al.’ zegt George. ‘Beetje opletten als wij praten. Kan je nog veel van leren.’ zegt Fred en geeft me een por. ‘Wat nou als ze het door heeft?’ ‘Doet ze niet.’ ‘Dit is wel waarzeggerij.’ ‘Nou dan ziet ze ook meteen dat het allemaal jou plan is.’ zegt Fred en komt naast me zitten. Dan horen we iemand het trapje opklimmen en even later steekt Zwamdrift haar hoofd door het luik. ‘Goedemorgen, mevrouw.’ zeg ik vrolijk. Ze kijkt even verbaasd dat er al leerlingen zijn en kijkt me dan wantrouwig aan. ‘Goedemorgen.’ ‘Zoals u ziet, zijn we vandaag iets vroeger. Maar dat wist u natuurlijk al.’ zeg ik met mijn onschuldigste gezicht. ‘Jaja, natuurlijk.’ ‘Ik wilde u namelijk vragen, hoe u erachter bent gekomen dat u deze fantastische gaven heeft. U bent voor mij namelijk echt een voorbeeld geworden sinds mijn komst op deze prachtige school.’ Ze kijkt me even dom aan en begint dan een verhaal over haar jeugd. ‘Ik hoor natuurlijk wel vaker dat ik iemands grote voorbeeld ben, maar het blijft fijn om te horen.’ Eindigt ze haar verhaal met tranen in haar ogen. ‘Oh, kunnen we vandaag weer theebladeren lezen? Volgens mij word ik er steeds beter in.’ zeg ik en probeer enthousiast te klinken. ‘Ja, natuurlijk. Ik wist al dat je deze vraag ging stellen, dus ik heb de les zelfs al voorbereid.’ Ik knik met een grote lach en draai me dan om naar Fred en George, ik rol overdreven met mijn ogen. Natuurlijk had ze de les al voorbereid. We doen namelijk elke les hetzelfde…