74* Love you

Kudo's?
Reacties?

Allison Black
Opeens wist ik niet meer waar ik was of wat ik wilde zeggen. Alles om me heen werd wazig en alleen zjn gezicht bleef scherp. Het brok in mijn keel verhinderde me om ook maar enige vorm van geluid te produceren. Ik wist niet meer waar ik mijn handen moest laten en vouwde ze dus maar ongemakkelijk in elkaar. 'Seth,' begon ik moeilijk. Het brok in mijn keel leek net een watje dat mijn volume deed verstompen. We bleven maar in elkaars ogen staren en voor mijn gevoel was ik daar ook al uren mee bezig geweest. 'Alli, ik, het was niet, het spijt me,' probeerde hij me stotterend en met een trieste blik te vertellen. Ik knikte als teken dat ik het begreep. 'Ik wil je niet kwijt, Alli,' fluisterde hij en terwijl hij zijn ogen dichtkneep vond een traan de weg van zijn ooghoek naar zijn kaak. Opeens kon ik er niet meer tegen, niet tegen zijn trieste uitdrukking, niet tegen de tranen, niet tegen zijn verdriet. Ik legde mijn handen en nog voor hij er erg in had, had ik mijn lippen al op de zijne gedrukt. Hij was verbaasd maar na een paar seconden zoende hij terug en hij legde zijn hand liefdevol op mijn achterhoofd. Ik kon aan het gebaar voelen dat hij nooit meer zoiets zou doen als vanmorgen. 'Ik vergeef je,' zei ik zachtjes tegen hem toen hij míjn gezicht tussen zijn handen had. Hij glimlachte liefdevol naar me. 'Ik hou zoveel van je,' fluisterde hij. Ik wist dat hij me nu wilde zoenen maar dat deed hij uit voorzichtigheid niet. Wel drukte hij een teder kusje op mijn voorhoofd. Door dit hele gedoe leek het wel of de vlinders in mijn buik een energyboost kregen. 'Maar doe het alsjeblieft nooit weer,' smeekte ik hem stilletjes. Hij keek weer triest. 'Ik beloof het Alli. Ik had nooit gedacht dat ik iets kon doen wat jou pijn zou doen. Maar vandaag heb ik zelf het tegendeel bewezen.' Bij deze woorden verscheen er toch weer een glinsterende traan. Ik wist niet wat ik moest zeggen nu, dus ik besloot hem gewoon mee naar de bank te trekken. Daar kroop ik heel dicht tegen hem aan. Hij sloeg zijn arm om me heen en ik sidderde even van genot. 'Ik ben zo blij dat je weer in mijn armen ligt. Ik dacht dat je me nooit meer wilde zien,' zei zijn hese stem in mijn oor. 'Ik kan gewoon niet zonder je,' vertelde ik hem en ik trok hem iets dichter tegen me aan. Langzaam nam de vermoeidheid het over en ik viel in slaap. 'Weltrusten, liefste Allison,' hoorde ik een engelenstem zeggen voor ik van de wereld raakte.

---

Ik had even tijd voor ik ging slapen en ik vond dat jullie wel een hoofdstuk verdiende na al die lieve reacties <3
Nog een vraag: Als ik een Justin Bieber story zou schrijven, zou iemand die dan lezen?
Ik weet dat ik er waarschijnlijk niet zo veel tijd voor heb nu, maar ik kreeg er gister opeens inspiratie voor.