~026~

Anne Gray

Ik maak me zorgen over Angela. Het ene moment was ze in de leerlingenkamer, maar toen ik me even omdraaide was ze weer weg. Ik was nogal afgeleid, dus misschien dacht ze wel dat ik haar negeerde ofzo. Dan komt Mary naar beneden en gaan we op weg naar de Grote Zaal. Onderweg vertelt ze me wat Angela tegen haar heeft gezegd. Ik trek mijn wenkbrauwen op. ‘Dat is niks voor Angela… Ze is wel verandert na de vakantie.’ Als we bij de tafel van Griffoendor komen zie ik Fred en George nergens. Mary merkt het ook en eet snel een broodje. Als ze gebaart dat ze weggaat wil ik opstaan om met haar mee te gaan, maar ze gebaart dat ik moet blijven zitten. Bezorgd kijk ik haar na terwijl ze de Grote Zaal uitloopt.

Onderweg naar de leerlingenkamer kom ik Angela tegen. ´Hey.´ Ze kijkt me even verbaasd aan maar glimlacht dan. ´Waarom doe je zo gemeen tegen Mary?’ vraag ik haar en meteen betrekt haar gezicht. ‘Laat me gewoon met rust. Wat kan jou het schelen waarom, je mag me toch niet?’ ‘Angela, doe niet zo raar. Je weet best da-’ ‘O ja? Hoe moet ik dat weten dan? Jullie hebben me de laatste tijd alleen maar genegeerd.’ zegt ze. Ineens valt me iets op aan haar arm. Snel pak ik hem vast en als ik het teken zie, weet ik dat mijn vermoedens juist waren. Haar ouders hebben hun zin gekregen.

Ik zit in de vensterbank op de derde verdieping. Angela’s ouders waren altijd al trouw aan Voldemort, zelfs nu hij er niet is. Maar als hij er niet is, hoe komt ze dan aan die tattoo? Misschien kunnen dooddoeners hem ook aan andere mensen geven, haar vader is een dooddoener. Haar ouders waren geschokt toen ze in Griffoendor kwam, en niet in hun geliefde Zwadderich. Het was maar de vraag of ze in de zomervakantie wel naar huis mocht komen. Het is niet haar schuld. Ze heeft zich zolang weten te verdedigen, maar nu is ze toch gevallen. Een traan vindt zijn weg naar beneden bij de gedachte aan de persoon met wie ik ooit mijn diepste geheimen deelde.

Reacties?
Kudo's?
Iets anders?