Ik hou van je
Ik keek door het raam en zag hem staan. Het regende, hij stond er nog steeds. Na die uren van stortbuien en windvlagen. Ik snapte hem niet, wat heb ik dat hem zo verliefd maakt?
Langzaam kwam ik van mijn stoel, deed een jas aan en ging naar buiten.
'Florian?' Hij keek op met een glimlach. Van oor tot oor.
'Bethany, eindelijk. Weet je hoelang ik hier al sta.'
'Van mij moet je niet.'
'Je weet hoe ik over je denk.'
'Ja, dat heb je me al meerdere malen duidelijk gemaakt.'
Hij zuchtte. Al die tijd boorde zijn blik tot in mijn ziel. Ik kon er niet tegen, net alsof hij wilde laten zien hoeveel pijn ik hem deed.
'Florian, je weet best dat ik geen gevoelens heb, en dat het ook moeilijk is omdat ik binnenkort ga verhuizen naar Engeland.'
Hij slikte, dat wist hij nog niet.
De regen verminderde, we liepen naar een park dicht in de buurt. 'Weet je Beth, dat je mijn eerste echte liefde was en nog steeds bent.'
'Florian hou op, je weet hoe ik over jou denk.'
Hij zuchtte en ging een stukje voor me lopen. Ik keek ondertussen rond en zag dat de bloesems op komst waren. Vogels vlogen rond en ineens wist ik dat ik me aan niemand kon binden. Ik was net een vogel. Vrij, en vliegend van de ene naar de andere plek. 'Ik kan niet met je samen zijn, ik ben teveel gehecht aan mijn vrijheid. Sorry.' Hij haalde zijn schouders op. 'Ik kan je die wel geven.'
Ik zuchtte, wat moest je nou met zo iemand. Iemand die je aan het twijfelen deed. Heb ik nou wel of geen gevoelens voor hem.
Ik werd er zo gek van dat ik plots weer langs hem stond. Ik zag zijn ogen blinken in een waterig zonnetje en kon me niet meer inhouden. Door mijn twijfels ging ik dichtbij hem staan en hij sloeg zijn armen om me heen. Ik keek omhoog in zijn ogen en zag zijn verlangen.
Twee lippen, verstrengeld in de andere zijn lippen. Twee twijfels verstrengeld in gevoelens. Is het ja of eerder nee? Moet ik het wel doen, ik verhuis over een maand. Maar als ik het niet doe krijg ik er later misschien spijt van. Ik hou van je op de manier waarop ik nooit van je zal houden.
Langzaam kwam ik van mijn stoel, deed een jas aan en ging naar buiten.
'Florian?' Hij keek op met een glimlach. Van oor tot oor.
'Bethany, eindelijk. Weet je hoelang ik hier al sta.'
'Van mij moet je niet.'
'Je weet hoe ik over je denk.'
'Ja, dat heb je me al meerdere malen duidelijk gemaakt.'
Hij zuchtte. Al die tijd boorde zijn blik tot in mijn ziel. Ik kon er niet tegen, net alsof hij wilde laten zien hoeveel pijn ik hem deed.
'Florian, je weet best dat ik geen gevoelens heb, en dat het ook moeilijk is omdat ik binnenkort ga verhuizen naar Engeland.'
Hij slikte, dat wist hij nog niet.
De regen verminderde, we liepen naar een park dicht in de buurt. 'Weet je Beth, dat je mijn eerste echte liefde was en nog steeds bent.'
'Florian hou op, je weet hoe ik over jou denk.'
Hij zuchtte en ging een stukje voor me lopen. Ik keek ondertussen rond en zag dat de bloesems op komst waren. Vogels vlogen rond en ineens wist ik dat ik me aan niemand kon binden. Ik was net een vogel. Vrij, en vliegend van de ene naar de andere plek. 'Ik kan niet met je samen zijn, ik ben teveel gehecht aan mijn vrijheid. Sorry.' Hij haalde zijn schouders op. 'Ik kan je die wel geven.'
Ik zuchtte, wat moest je nou met zo iemand. Iemand die je aan het twijfelen deed. Heb ik nou wel of geen gevoelens voor hem.
Ik werd er zo gek van dat ik plots weer langs hem stond. Ik zag zijn ogen blinken in een waterig zonnetje en kon me niet meer inhouden. Door mijn twijfels ging ik dichtbij hem staan en hij sloeg zijn armen om me heen. Ik keek omhoog in zijn ogen en zag zijn verlangen.
Twee lippen, verstrengeld in de andere zijn lippen. Twee twijfels verstrengeld in gevoelens. Is het ja of eerder nee? Moet ik het wel doen, ik verhuis over een maand. Maar als ik het niet doe krijg ik er later misschien spijt van. Ik hou van je op de manier waarop ik nooit van je zal houden.
wat denk je ? Geslaagd ? Reactie, kudo ? Love y'all ! <3
Reageer (3)
moooooi! ~ goed geschreven, moet je een verhaal over beginnen, dan neem ik abo ^.^
1 decennium geledenhier moet je een verhaal over beginnen
1 decennium geledenmooi
1 decennium geleden