~011~

Samen met Fred en George loop ik naar de leerlingenkamer, waar Fred en George uitgebreid hun plannen voor het komende jaar bespreken. Ik ga aan een tafel zitten en begin alvast aan mijn verslag voor toverdranken, een meter perkament over Flegmaflip. Na een uurtje ben ik daar wel mee klaar, Fred en George zijn nu aan het overleggenop wie ze hun spullen moeten uittesten. Ik zucht en bedenk dan dat ik mijn krant nog niet heb gelezen, ik pak hem uit mijn tas en sla hem open. Eerst ga ik op zoek of er nog iets over mijn vader in staat. Er staat een stuk in over de dementors op Zweinstein, en dat mijn vader nog steeds wordt gezocht met een foto van hem erbij. Ik kijk even naar de foto, twee diepliggende ogen keken terug, hij was erg mager en zag er slecht uit. Op de foto’s van mijn moeder was hij best wel knap maar nu was daar niets meer van over. Ik keek naar het perkament voor me en dacht er even over om hem een brief te schrijven. ‘Kom je mee, Mary?’ vraagt George, die ineens naast me staat. Ik kijk hem een beetje verbaasd aan. ‘Lunch.’ zegt George en hij gebaart naar de deur. ‘Ja, ik kom.’ Ik sta op en loop met ze mee naar de Grote Zaal. ‘Straks zullen we je nog even rondleiden op Zweinstein.’ zegt George. ‘Oke.’ mompel ik, ik ben nog steeds aan het bedenken of ik die brief wel of niet zal sturen. Ineens bedenk ik me iets. ‘Zeg George, wat vind jij eigenlijk van Anne.’ Hij wordt een beetje rood. ‘Ehm.. ze is wel aardig enzo…’ zegt hij ‘Hoezo?’ ‘Oh, gewoon.’ zeg ik en loop de Grote Zaal binnen. Ik weet genoeg.

Als ik Anne zie zitten, loop ik meteen naar haar toe. ‘Volgens mij vind George jou ook wel leuk.’ zeg ik en ga naast haar zitten. ‘Bwen je?’ zegt ze met volle mond. ‘Wat?’ lach ik. ‘Je moet even je mond leegeten.’ zeg ik snel als ik zie dat ze weer met volle mond wil gaan praten. ‘Denk je?’ vraagt ze als ze haar mond leeg heeft. Ze kijkt me hoopvol aan en ik knik. ‘Hij kijkt naar je.’ zeg ik als ik George zie kijken.