~006~

Als we eenmaal in het kasteel zijn, lopen Fred en George recht op een deur af. Ik begin te twijfelen waar ik heen moet als ik iemand mijn naam hoor roepen. ‘Brooks? Mary Brooks?’ roept een vrouwenstem. Ik kijk om me heen en zie dan een vrouw staan. Ik maak een gebaar naar Fred en George dat ze door moeten lopen en loop dan naar haar toe. ‘Mevrouw, ik ben Mary Brooks.’ ‘Ah, jou zocht ik al’ zei ze – Nee echt? – ‘ik ben professor Anderling. Ik moet ook nog twee andere leerlingen zoeken. Ah, daar zijn ze al.’ Ze liep wat meer richting de deur waar alle leerlingen heen gingen en riep toen ‘Potter! Griffel! Ik wil jullie spreken!’ Potter? Harry Potter? Ik keek een beetje verbaasd naar de drie leerlingen die zich door de menigte worstelden in een poging ons te bereiken. ‘Loop jij maar door Wemel’ zei ze tegen een jongen met vuurrood haar. Toen draaide ze zich weer om en liep en gang in. Ik keek de andere twee een beetje verbaasd aan en toen begonnen we maar achter haar aan te lopen. ‘Hai, ik ben Mary Brooks.’ zeg ik tegen de andere twee. ‘Hermelien Griffel’ zegt het meisje met een warrige bos bruin krulhaar vriendelijk. ‘Harry Potter’ zegt de jongen met zwart haar en een ronde bril. ‘Aangenaam’ zeg ik. Harry kijkt me een beetje verbaasd aan, die reactie is hij blijkbaar niet gewend. We komen aan in een kamertje, ik denk het kantoortje van professor Anderling. Ze gebaart dat we moeten gaan zitten en zelf gaat ze ook zitten achter haar bureau. ‘Professor Lupos heeft een uil vooruit gestuurd om te zeggen dat je onwel werd in de trein, Potter.’ Lupos? Remus Lupos was vroeger een vriend van mijn vader, mijn moeder had wel eens over hem verteld, wat deed hij hier? Nou, lesgeven dus blijbaar, maar alsnog… Voordat ik er verder nog over na kan denken word er op de deur geklopt en komt een mollige vrouw binnen. Harry begint meteen te protesteren. ‘Ik voel me prima, ik hoef echt niet…’ ‘O, ben jij het’ zegt de vrouw, het klinkt een beetje verveeld en moet de neiging om te lachen onderdrukken. ‘Zeker weer gevaarlijke fratsen uitgehaald, hè?’ ‘Het was een dementor, Poppy’ zegt professor Anderling. ‘O, bij ons was er ook al een in de coupé’ bemoei ik me met het gesprek. ‘En wie is dit?’ vraagt Poppy. ‘Ik ben Mary Brooks, mevrouw’ zeg ik vriendelijk en steek mijn hand uit.’ ‘Madame Plijster’ zegt ze en ontfermt zich dan over Harry, die een beetje geïrriteerd kijkt en het maar over zich heen laat komen. ‘Over jou gesproken’ begint Anderling ‘we moeten jou nog indelen in een afdeling.’ Ze pakt een oude, rafelige hoed van haar bureau en zet hem op mijn hoofd. Wat? Wat is dit nou weer voor iets raars? Willen ze zien wat ik nog kan doen zonder dat ik wat zie ofzo, de hoed is inmiddels tot over mijn ogen gezakt. Ineens hoor ik een stem in mijn oor. ‘Nee, ik ben de sorteerhoed, ik ga je indelen in een van de afdelingen op deze prachtige school.’ Juist. De sorteerhoed, natuurlijk. Logisch. ‘Ik zie het al, dit is duidelijk eentje voor GRIFFOENDOR’ Het laatste schreeuwt de hoed door de kamer. Anderling haalt de hoed weer van mijn hoofd. Poppy Plijster – wat een naam – is inmiddels ook klaar met Harry mishandelen. Anderling stuurt mij en Harry naar de gang, omdat zij nog wat met Hermelien moet bespreken. Madame Plijster loopt weer terug naar de deuren waar wij straks ook doorheen moeten met de hoed in haar hand. Een tijdje later horen we de hoed die afdelingen roept. ‘Jammer, nu missen we de sorteerceremonie.’ zegt Harry en leunt tegen de muur. Ik ga naast hem staan. ‘In welke afdeling zit jij eigenlijk?’ ‘Griffoendor, net als jij. Hoe komt het eigenlijk dat je nog niet ingedeeld was?’ ‘Dit is mijn eerste jaar hier op deze school. Ik zat eerst op school in Nederland, maar ik ben hierheen verhuisd.’ Dat was niet helemaal gelogen, toch? ‘Nederland? Maar je klinkt Engels.’ zegt Harry en kijkt me nieuwsgierig aan. ‘Mijn ouders zijn Engels. Ik ben tweetalig opgevoed.’ Dan komen Anderling en Hermelien weer naar buiten gelopen en we lopen samen naar de deur. ‘Wat is daar eigenlijk?’ vraag ik aan Hermelien. ‘Dat is de Grote Zaal, daar zijn alle maaltijden en feesten. Is dit je eerste jaar hier?’ ‘Ja, ik word in het vijfde jaar geplaatst. Ik zat eerst in Nederland op school.’ Dan lopen we de Grote Zaal binnen en zie ik vier tafels staan. Ik loop maar achter Harry en Hermelien aan naar een tafel. Dan zie ik Fred en George zitten, ze zijn nogal moeilijk te missen aangezien ze overdreven enthousiast naar me zwaaien. Ik ga tussen ze in zitten. ‘Mary, beste meid.’ begint George en ik kijk hem een beetje verbaasd aan. ‘We moeten je complimenteren met het uitstekende feit dat je je bij Griffoendor hebt gevoegd.’ vult Fred hem aan.