# 4

4.

Nadat Sara David een knuffel voor ‘welterusten’ had gegeven was ze naar binnen gelopen. Haar schoenen had ze bij de deur uitgedaan net zoals haar jas. Ze riep gedag, maar niemand antwoordde, en liep naar de keuken. Ze zuchtte en begon de boel af te wassen, nadat ze had afgewassen droogde ze de afwas droog en zette ze het daarna terug in de kasten en de lades. Toen ze klaar was liet ze Mischa de hond uit. Na dat ze een rondje was gelopen ging ze weer richting huis, toen ze bij haar voordeur aankwam zag ze twee meisjes voor David’s voordeur staan. Ze liet Mischa naar binnen en bleef zelf in de deur opening staan.

“David kom naar buiten!” hoorde ze een meisje roepen, Sara keek om de deur opening heen en zag David staan, met zijn rug naar haar toe.

“Ik ben al buiten” hoorde ze David terugzeggen.

“Ik heb het koud” zei het andere meisje, terwijl Sara zag hoe ze haar armen om zijn middel legde en zichzelf tegen David aandrukte. David stond overigens nog steeds met zijn handen in zijn zakken.

“Waarom ben je dan buiten?” vroeg David.

“Omdat jij ook naar buiten moet komen” zei het meisje die tegenover David stond.

“Wat wil je buiten doen?” vroeg David met een zucht.

Het meisje, die tegen hem aanstond, legde haar hand in David’s nek en trok zijn hoofd naar beneden, ze fluisterde wat in zijn oor. “Nee sorry” zei David.

“David toe!” riep het meisje die tegenover hem stond.

“Nee sorry, we hadden allemaal te veel gedronken en het had niet mogen gebeuren” legde David uit, terwijl hij zichzelf los wurmde.

“Ja maar je vond het wel lekker” zei het meisje die even geleden tegen hem aanstond.

“Tuurlijk het IS lekker! Maar het had niet mogen gebeuren en het spijt me maar ik ga het niet weer doen” zei David, terwijl Sara zag hoe hij in de deuropening ging staan.

“We moeten hem weer een XTC pil geven” lachte het meisje.

Sara fronste…

“Nee niet weer” hoorde ze David hard lachen.

“Als dat betekend dat je met ons speelt dan doen we het graag Villa” antwoordde het meisje.

David’s lach van even geleden had ook Mischa haar oren bereikt, en voordat Sara haar tegen kon houden rende de hond naar buiten, de voortuin uit richting David’s huis. Want David? Voor Mischa betekende dat maar één ding: koekjes. “Mischa kom hier!!” siste Sara zo zacht mogelijk. Maar de hond liep al David’s, nog steeds openstaande, hek binnen en de meisjes begonnen hem te aaien. David ging op zijn knieën zitten en aaide de Berner Sennen hond over zijn grote hoofd. “Wat doe jij nou hier moet je niet naar binnen?” vroeg David aan de hond, ookal zei hij niks terug. David kwam van de grond af en liep naar binnen gevolgd door Mischa. En een paar tellen later kwam Mischa kauwend het huis uitgelopen.

“Ik ben toch alleen, waarom gaan jullie binnen niet even opwarmen ofzo, dan breng ik Mischa naar huis” zei David.

David’s zin was nog niet af, of de meisjes hadden hun sleutels al uit hun scooters gehaald en liepen het huis binnen. Ze zag hoe David zijn voortuin uitliep, op de voet gevolgd door Mischa. Sara deed de deur dicht en liep naar de woonkamer en deed de deur naar de tuin los, toen ze de bel hoorde liep ze weer terug naar de voordeur en deed open. “Huh Mischa?” acteerde ze.

“Haha ja, ze stond bij mijn voor de deur” lachte David.

“Dan is ze vast door de achterdeur gegaan. Achja sorry voor het ongemak” zei Sara, terwijl ze Mischa naar binnen riep.

“Geen probleem, dat weet je toch” zei David, met een glimlach op zijn gezicht.

Sara glimlachte terug, “Nah ga maar weer. Ik zie dat je visite hebt, dus ik zal je niet langer ophouden” zei Sara, terwijl ze de deur dicht wilde doen.

David zette zijn voet tussen de deur en het deurkozijn en keek haar aan “Jij houd me niet op, waar is iedereen?”

“Volgens mijn ben ik alleen vanavond. Maar ga nou maar, ik zie je morgen wel op school” zei Sara, terwijl ze zijn voet met haar eigen voet uit de opening duwde en zachtjes de deur dichtdeed.