O5.

Roselyn Valentina Patterson

‘Aah, ik zei het toch!’ riep Lauren enthousiast terwijl ze in het zand neerplofte. ‘Ik wist het gewoon. Het kon ook niemand anders zijn.’ Ik plofte naast Lauren neer. Het was de dag na het feest en ik had met Lauren afgesproken naar het strand te gaan. ‘Vertel, hoe was hij? Lief, leuk, aardig, sexy?’ Bij dat laatste woord keek ze me even verlekkerd aan. ‘Gewoon.’ Zuchtte ik. ‘Gewoon!? Hoezo gewoon? Er is niks gewoon aan die jongen. Hij is een en al sexy.’ Zei ze verontwaardigd. ‘Ja, Lauren. Maar hij heeft ook een gigantisch groot ego.’ ‘O.’ zei Lauren. ‘Maar dat veranderd niks aan zijn sexyness.’ Ik rolde mijn ogen. ‘Weet je wat?’ begon ik. ‘Ik neem je een keer mee naar een van die vele feestjes, dan stel ik je voor aan Bieber, kunnen jullie gezellig samen een praatje maken en dan weet je gelijk wat ik bedoel en ben ik van het gezeur af.’ Ik keek Lauren glimlachend aan en liet me toen achterover vallen, zo boem in het zand. ‘Nu zit je helemaal onder het zand Rose.’ Zei Lauren. Ik knikte. ‘Ik weet het. Zal je ook eens moeten proberen. Het ligt best wel lekker.’ Oké, dat laatste was gelogen. Het lag helemaal niet zo lekker. Doordat het zand oneven was, prikten de bulten in m’n rug. Lauren haalde haar schouders op en ging toen ook liggen. ‘Was het feest op Justin na dan nog leuk?’ vroeg ze. ‘Ja hoor. Het was wel gezellig. Beetje praten, beetje dansen. Toppie.’ Lauren keek me onderzoekend aan. ‘Meen je dat nou?’ vroeg ze. Ik knikte en trok een serieus gezicht. ‘Tuurlijk. Het was best leuk.’ Ik meende het nu wel echt. ‘Hmm.’ Zei Lauren wat waarschijnlijk een oké moest voorstellen. ‘Oh Rose, dit ligt echt niet fijn hoor.’ Jammerde Lauren toen terwijl ze weer rechtop ging zitten. ‘Klopt, dat meende ik dan ook niet.’ Lauren keek me vaag aan. ‘Soms ben je echt een rare Rose.’ Ik glimlachte en keek toen naar de heldere blauwe lucht. Het was echt super warm. ‘Hotties om twee uur!’ waarschuwde Lauren me opeens. Gelijk ging ik rechtop zitten en zag ik twee bruinverbrande sixpack-jongens voorbij lopen. Ik wiebelde even met mijn wenkbrauwen naar Lauren en staarde naar de jongens die richting de ijskraam liepen. ‘Zullen we een ijsje halen? Daar heb ik nou echt zin in.’ Stelde ik voor. Lauren keek me blij aan. ‘Goed idee! Ik hou van ijs.’ Lauren sprong op. ‘Ja, soms zit ik vol goeie ideeën.’ Ik grijnsde en stond toen ook op. Ik zette mijn zonnebril even recht op mijn neus, haakte mijn arm in die van Lauren en samen liepen we vrolijk richting de ijskraan. En niet alleen voor het ijs.