62* People

POV Allison Black
Na een hele dag gelachen te hebben, liepen we stil over het strand. Opeens stak Leah haar arm voor me langs alsof ze me wilde tegenhouden. Ik keek haar vragend aan. Ze maakte een hoofdgebaar waarmee ze wilde zeggen dat ik even voor me uit moest kijken. Als ze me er niet op had gewezen had ik het waarschijnlijk nooit gezien. Nu moest ik nog steeds mijn ogen tot spleetjes knijpen maar toen merkte ik dat er in de verte een aantal mensen met een roodbruine huid onze kant op kwamen lopen. Dat was niet zo erg geweest, als een aantal van die personen niet onmenselijk lang zouden zijn. Leah en ik hadden beide geen zin in leden van de roedel, en ik was ook niet echt enthousiast om mijn halfzussen te ontmoeten. We draaiden ons gelijk om en liepen snel weer terug naar waar we vandaan kwamen. Jammer genoeg hadden ze ons al opgemerkt en ze kwamen onze kant op rennen. Dit voelde heel kinderachtig maar Leah en ik begonnen ook te rennen. We leken wel op de vlucht, alsof degene achter ons zaten ons iets aan zouden willen doen. Jammer genoeg hield ik ons heel erg op omdat ik alleen op menselijk tempo kon rennen dus hadden ze ons al snel weer ingehaald. Niet opgevend bleven we toch doorrennen. Opeens voelde ik twee armen om mijn middel en mijn voeten voelde geen ondergrond meer omdat ik was opgetild. Van schrik kneep ik mijn ogen dicht en begon ik te gillen. Om me heen hoorde ik bulderend gelach en toen ik mijn ogen weer opende, zag ik 4 jongens om me heen. Daarachter liepen Kim en Emily en zij keken me met een veel ernstigere blik aan. Tot mijn grote opluchting zag ik dat Jacob, Rebecca en Rachel er niet bij waren. Dat Rachel er niet was, betekende van zelf sprekend dat Paul er ook niet bij was. Embry was degene die me had opgetild. Ik keek nog eens rond en jammer genoeg was Seth er ook niet. Toen Kim bij me was omhelsde ze me, waardoor Embry me wel los moest laten. 'De jongens vertelde wat Jacob tegen je heeft gezegd,' vertelde ze me en ze knuffelde me nog een keer. Mijn mondhoeken gingen een beetje naar beneden. Embry sloeg zijn arm dit keer om me heen en Jared, Quil en Sam keken me verontschuldigend aan. 'Maar ehm, komen jullie vanavond naar het kampvuur?' vroeg Emily om van onderwerp te veranderen. 'Kampvuur?' vroeg Leah verbaasd. 'Ja, omdat Paul is ingeprent,' legde Embry uit. 'Nu hopen dat het zijn humeur verbeterd,' grinnikte Jared. 'Ik zou er niet op hopen,' grijnsde Quil. Ik lachte om de jongens maar daarna werd mijn gezicht weer serieus. 'Ik denk niet dat we vanavond komen,' antwoordde ik. 'We?' vroeg Embry. 'Ja, Leah en ik moeten vanavond nog naar iemand op zoek.' Ik keek Leah even grijnzend aan, ze keek verward terug. Opeens begon ze te gillen van blijdschap. 'AAAAAAh! Ga je me helpen?' 'Tuurlijk,' zei ik lachend. De rest keek ons onbegrijpend aan. 'Geheim,' zeiden we tegelijk. Opeens begon Embry me te kietelen en viel ik lachend op de grond. Kim en Leah probeerde hem van me af te duwen maar Emily en Sam trokken hen weer van mij af. Zo gingen we nog een half uur door, stoeiend en lachend. Toen we in de verte Jacob en Seth zagen aankomen was ik in tweestrijd. Ik wilde graag bij Seth zijn maar ik probeerde Jacob juist te ontwijken. Ik wilde niet nog meer beledigingen naar mijn hoofd krijgen. De jongens zagen dat ik niet wist wat ik moest doen dus zij besliste voor me. Jared pakte mijn hand en trok me mee, ik moest bijna rennen om zijn snelle passen bij te houden maar ik wilde graag weg. We liepen samen het bos in en daar trok hij me mee naar de kliffen. Daar gingen we naast elkaar zitten en we praten nog een beetje. Net als vroeger, gewoon als beste vrienden.

---

Hoe denken jullie dat het verder gaat tussen Allison en Jake? En tussen Leah en haar mystery inprent?