Alice's Diary

Zaterdag 20 november 1890

Dear diary,
dit is de eerste keer dat ik in je schrijf. Vandaag was een overweldigende dag. Vandaag,heb ik mijn vader ontmoet. Hij blijkt Sherlock Holmes te zijn,de grote detective. Je kunt je wel voorstellen hoezeer ik het besterfde toen ik hem in een stoel in het duister zag zitten. Hij was eerst zoals ik het me had ingebeeld,afstandelijk. Tot ik hem vertelde over mijn moeder. Toen ontdekte ik dat hij nog een zachte kant had ook. Zonder dat ik ernaar vroeg,heeft hij voorgesteld bij hem in te trekken. Wat ik dan ook meteen gedaan heb. Nadat ik mijn kamer had geïnstalleerd,hebben we samen gedineerd. Hij vroeg me uit over mijn moeder en hoe ze gestorven was. En ik mocht hem vragen wat ik maar wilde. Maar toen ik hem durfde vragen naar de avond dat ik verwekt ben,viel er een gespannen stilte tussen ons. Ik voel dat hij iets verzwijgd,maar wat,daar heb ik geen idee van. Maarja,wat wil je ook. Ik kom hier binnen gewalsd om te vertellen dat ik zijn dochter ben en dan zou ik nog verwachten dat hij zijn hele leven zomaar zou blootleggen. Maar aan de andere kant,meneer weet wel al drievierde van mijn leven. Alles leek hij al te weten. Mijn vorige job doordat ik perfect thee kon inschenken en mijn beleefde taal en de plek waar ik hiervoor woonde door het soort modder op mijn laarzen.
Het is allemaal zo ingewikkeld. Mijn leven is volledig op zijn kop gedraaid. Alles is zo anders. Plots ben ik niet meer het dienstmeisje uit de achterbuurten van London,maar de deftige dochter uit Baker Street.
Ik vraag me af of ik hier ooit aan ga wennen.
Yours sincerely,
Alice Catherine Branson. Of is het,Alice Catherine Holmes. Ik weet het niet meer.