#53

Lucy
Het was avond en Justin was zich net aan het omkleden voor het concert. Ik was een beetje met mijn mobiel aan het klooien en dacht na over wat Chaz en Ryan van plan konden zijn. Ze waren in ieder geval iets van plan. Dat was zeker. Ze hadden het zelf gezegd toen we ze aan het afluisteren waren. Ik zuchtte en borg mijn mobiel weer op. Net op dat moment kwam Justin de kamer weer binnengelopen. ‘Heb je er zin in?’ vroeg ik terwijl ik naar hem glimlachte. Justin knikte. ‘Ja.’ ‘Ben je zenuwachtig?’ Justin schudde zijn hoofd. ‘neeuh, ik ben niet vaak zenuwachtig.’ ‘O.’ zei ik alleen maar. ‘Maar ook niet om op te treden voor 15000 mensen?’ Weer schudde Justin zijn hoofd. ‘Ik heb er alleen heel erg zin in, maar zenuwachtig ben ik niet.’ ‘O.’ zei ik weer. Soms was Justin wel een beetje vaag. Hoe kon je nou niet zenuwachtig zijn voor 15000 mensen? Ik was al zenuwachtig als ik een spreekbeurt moest houden voor de klas. Dan kreeg ik altijd van die trillende benen. Ik haalde mijn schouders op en keek op mijn mobiel hoe laat het was. ‘Hoe laat moet je op?’ vroeg ik. ‘Negen uur.’ Antwoordde Justin. ‘Bijna dus.’ Zei ik. Justin knikte en net op dat moment kwam Scooter de kamer binnengelopen. ‘Justin, kom je mee. Je moet zo op.’ Justin knikte, pakte mijn hand vast en trok me mee. ‘Hier kun je het heel goed zien.’ Zei Justin toen terwijl hij naar een plek achter het podium wees. Hij ging voor me staan en keek me glimlachend aan terwijl hij zijn handen op mijn heupen zette. ‘Wat is er?’ vroeg ik terwijl ik hem in zijn bruine ogen keek. ‘Je bent zo lief.’ Zei Justin toen. Daarna boog hij naar voren en veegde mijn haar aan de kant. ‘En ook heel mooi.’ Fluisterde hij toen in mijn oor. Hij drukte wat kusjes in mijn nek en keek me toen weer glimlachend aan. Ik moest blozen en wendde mijn gezicht af. Justin tilde mijn hoofd weer op, waardoor ik hem wel moest aankijken en glimlachte naar mij. ‘Ik hou van je Justin.’ Zei ik toen en ik ging wat dichter tegen hem aanstaan. ‘Ik ook van jou Luce.’ Hij drukte zijn lippen op de mijne. ‘Justin, kom je nou?’ Justin knikte, drukte nog even snel een kus op mijn mond en liep toen bij me weg. ‘Succes!’ riep ik hem nog na. Justin keek nog even achterom en glimlachte. Daarna was hij verdwenen. Ik zuchtte en ging op de plek staan die Justin me aangewezen had.

Toen het concert al een tijdje bezig was kwamen opeens Ryan en Chaz aanzetten. ‘Hee Lucy.’ Zei Chaz op een nare toon. Ik keek even achterom maar wendde mijn hoofd snel weer af toen ik zag wie het waren. ‘Goed is Justin hè?’ Ryan kwam naast me staan en keek me grijnzend aan. Ik knikte. ‘Jep, heel goed.’ Daarna richtte ik m’n aandacht weer op Justin die net op dat moment “Baby” aan het zingen was. Opeens sloeg Ryan zijn arm om me heen. ‘En is alles goed met Lucy dan?’ Ik keek Ryan fronsend aan. ‘Net nog wel, maar nu niet meer.’ Zei ik terwijl ik een vies gezicht trok en zijn arm van me schouders afduwde. Ryan trok een pruillip en keek me zielig aan. ‘Nou vind ik je niet meer aardig.’ Zei hij. Ik haalde mijn schouders op. ‘Ik vond jou sowieso al niet aardig dus ik zit er niet mee.’ ‘Waarom heb jij wat tegen ons?’ vroeg Chaz toen. ‘Dat kan ik ook aan jullie vragen.’ Ik keek ze even veel betekend aan en draaide mijn hoofd toen weer naar het podium. ‘Wij hebben helemaal niks tegen jou. Waarom zouden wij wat tegen jou hebben?’ vroeg Chaz. ‘Ja, precies. Eigenlijk vinden we je best aardig.’ Voegde Ryan eraan toe. Ik zag ze blikken naar elkaar toewerpen en ik wist gelijk dat ze niks van dit alles meenden. Waarschijnlijk wilden ze elkaar even onopvallend aankijken maar dat was dan mislukt. ‘Oké.’ Zei ik terwijl ik met mijn vingers tegen de muur trommelde. Dat antwoord hadden ze blijkbaar niet verwacht want ze keken me fronsend aan. ‘Oké?’ vroeg Chaz. Ik knikte. ‘Ja, Oké. Heel fijn. En dan mogen jullie nu wel weer vertrekken. Jullie storen me nogal.’ Ik keek ze even glimlachend aan en wachtte tot ze zouden vertrekken. Ze bleven alleen staan en keken me dom aan. ‘Nou, tjup tjup, komt er nog wat van?’ Ik maakte een wegwerpgebaar met mijn handen. Ryan en Chaz keken elkaar aan, haalden toen hun schouders op en liepen toen langzaam weg terwijl ze af en toe nog even achterom keken. Ha, 3-0 voor moi.