39* Meet Leah

POV Allison Black
We liepen samen de keuken in en daar zag ik het meisje weer op de stoel zitten. Toen ze niks zei, besloot ik om zelf maar het initiatief te nemen. Ik liet Seth's hand los, liep naar haar toe en stak mijn hand naar haar uit. 'Hi, ik ben Allison,' zei ik glimlachend. Ze keek me een beetje raar aan en pakte toen mijn hand vast. 'Leah,' was het enige wat ze zei. Ik herinnerde me dat Paul gister zei dat ze een chagerijn was, maar ik besloot dat ze me hoe dan ook aardig zou gaan vinden. 'Leah. Mooie naam,' zei ik gemeend, ik was niet aan het slijmen ik vond het gewoon echt een mooie naam. 'Dank je,' zei ze en ik zag haar licht glimlachen. Opeens hoorde ik de deur open vliegen en de jongens kwamen allemaal binnen. 'Seth, ben je weer terug jongen?' zei Embry en hij wreef door zijn haar, waardoor het helemaal in de war zat. Leah leek niet echt blij met al het bezoek en liep zo snel en onopvallend mogelijk de keuken uit. Ik zag Seth haar nakijken en daarna na keek hij naar mij. Ik gebaarde dat ik achter haar aan ging en hij knikte met een bezorgde uitdrukking op zijn gezicht. Snel liep ik de kamer uit en ik zag nog net een deur dichtgaan. Ik liep er naar toe en zag 'Leah' op de deur gekerfd staan. Voorzichtig klopte ik aan. 'Ehm, Leah?' vroeg ik twijfelend. 'Je mag binnenkomen Allison.' Dus ik deed de deur open en ik zag dat ze op haar bed zat terwijl ze door het raam naar buiten staarde. Haar kamer was niet echt groot maar wel gezellg en netjes. 'Wat kom je doen?' vroeg Leah zonder me aan te kijken. 'Gewoon, met je praten,' antwoordde ik. 'Tuurlijk, je komt voor de lol met míj praten? Heeft iedreen je niet allang vertelt dat ik een grote chagerijn ben?' zei ze een beetje bitchy. 'Misschien heeft Paul het daar in het voorbijgaan over gehad,' zei ik grinnikend. 'Maar die jongen is de laatste tijd zelf een brok chagerijn.' Leah grinnikte ook. 'zullen we een stukje gaan lopen?' stelde ze voor. Ik knikte. 'Maar kunnen we dan wel naar het strand? Jacob wil niet dat ik alleen door het bos loop,' vertelde ik haar. 'Zo klinkt het of hij je vader is,' zei Leah een beetje spottend. Ik negeerde die opmerking maar gewoon, ik wilde geen ruzie met haar. Toen we buiten waren deed de frisse lucht me gelijk goed, ik voelde me een stuk beter dan zo opgepropt in een huisje met 10 mensen. 'Hoe is dat als meisje? Om een weerwolf te zijn bedoel ik?' vroeg ik nieuwsgierig. 'Het is... zwaar. De jongens denken steeds dat ze beter zijn dan ik.' Ik snoof. 'Echt zo typisch iets voor jongens.' Ze stemde met me in. 'En,' ze zuchtte. 'En ik denk dat mijn hele maandelijkse cyclus niet meer bestaat.' Daar schrok ik van. 'Wanneer had het dan moeten zijn?' 'Vorige week al,' zei ze terwijl ze begon te snikken. Ik legde mijn hand troostend op haar arm. 'Misschien...Misschien staat alles gewoon stil. Ik bedoel, jullie worden ook niet ouder dus ik het dan niet logisch dat je cyclus ook stil blijft staan?' vroeg ik haar en ik raakte overtuigd van mijn eigen verklaring. Daar dacht ze even overna. 'Ja, ja misschien is dat het wel,' zei ze. Ze was zichtbaar nog niet helemaal overtuigd maar ze was al een stuk vrolijker. 'Dank je, Allison,. Als Seth dan toch moest inprenten ben ik blij dat het op jou is en niet op een of andere huppeltrut,' zei ze glimlachen. Ik was wel een beetje ontroerd, ik vond het heel lief wat ze net zei. 'Dank je, Leah. Ik geloof echt niet dat je een chagerijn bent, je hebt het nu gewoon moeilijk.' Ze glimlachte naar me en zonder erbij na te denken omhelsde ik haar. Op het strand gingen we op een boomstam zitten. 'Er is nog een reden waarom ik zo chagerijnig ben,' begon ze weer twijfelend. 'Wat dan?' vroeg ik haar twijfelend. En ze begon het hele verhaal over haar en Sam en ik stond versteld. 'Wat erg voor je, sorry dat ik ernaar vroeg,' verontschuldigde ik me en ik wreef met mijn hand over haar arm. 'Het maakt niet uit Allison. Ik begon er zelf over. En ik ben blij dat ik het iemand kan vertellen, de rest wist het alleen van Sam. Nou ja, door zijn gedachten dan,' vertelde ze me. 'Zullen we maar eens terug gaan?' vroeg ik toen ik de zon al onder zag gaan. Ze knikte en we haakten onze armen in elkaar. Het is me gelukt, Leah en ik zijn vrienden.