85

De dag verliep goed. Ik was nog wel verbaasd over het feit dat Chiara aardig tegen mij deed. Maar ik twijfelde nog wel. Waarom zou ze in hemelsnaam aardig tegen mij zijn? Iedereen wist dat we elkaar niet mochten - en ik zat niet eens zo lang hier op school. Mijn mobiel trilde in mijn zak. Ik keek naar mijn leraar Engels die met zijn rug naar mij toe stond. Ik viste mijn mobiel uit mijn zak en zag dat ik een sms'je had van Justin. Als ik 1 ding mocht wensen, dan zou ik wensen dat jij hier bij mij was. Ik hou van je. Justin. Ik beet op mijn onderlip. Waarom stuurde hij me zulke sms'jes als ik onder de les zat? Ik moest me concentreren op school - nee dat vond ik niet, maar het moet van mijn ouders. Ik doe namelijk niet mijn best op school. 'Oeh, van wie heb je een sms'je?' Vroeg Sophie en boog zich over mijn mobiel heen. 'Ach wat lief!' Piepte ze toen ze het sms'je zag. 'Sophie! Vertel mij eens wat er zo lief is.' Zei meneer Lewis. Ik stopte snel mijn mobiel weg. Het werd doodstil in de klas en iedereen keek naar Sophie. 'U-uhm. Jessica is lief.' Probeerde ze. Lewis keek haar streng aan. 'Er uit, jongedame.' Zei hij op een kalme toon. Sophie pakte haar spullen en liep naar de deur. Net op dat moment ging de bel. Sophie had geluk. Nu hoefde ze geen briefje te halen en zouden haar ouders er ook niet achter komen. Ik wisselde mijn boeken in mijn kluisje en wachtte op Sophie. 'Je gaat nu Jake ontmoeten.' Zei ze vrolijk. We fietsen samen naar het huis van haar Jake - wat ook mijn en Caitlins Jake kon zijn. Ze belde aan en ik werd elke seconde nieuwsgieriger. Ik keek om mee heen. Waarom deed hij er zo lang over? 'Hey.' Hoorde ik een jongensstem zeggen. Ik draaide me om en zag....