008 Paranormal Activity

Jacob p.o.v

Ik keek verschrikt in het rond, ik wist nu al dat ik niet meer in slaap kon vallen. Ik keek naar de wekker die op het nachtkastje stond en zag dat het 3 uur ’s nachts was. Ik stond op en liep zachtjes de trap af. Ik liep de woonkamer in en zag dat de Cullens nog niet terug waren. Ik zocht tussen de boeken van Katherine en vond het kleine dagboek. Het was verleidelijk om het te beginnen lezen, misschien vind ik nog wel eens iets bruikbaars. Ik nam het boekje en ging zitten in een van de sofa’s. Ik bladerde een beetje naar de laatste pagina’s.
“27 May 1887
Lief dagboek,
De lente is al een tijdje aangebroken, nu zit ik meestal in de tuin of zit ik op mijn paard Quiwi Villers. Lukas durft niet naar buiten te komen, raar, maar ik kom er wel nog eens achter. Ik begin het eng te vinden hoe hij de laatste tijd naar me kijkt. Alsof hij iets van plan is, ik hoop van niet. Er zijn nog meer dingen gebeurd, ik ben uitgehuwelijkt. Eerst was ik boos op vader maar ik mag niet tegenspreken. Hopelijk is hij wat lief die man. Vader zal een bal organiseren voor mijn verloving. Morgen ontmoet ik hem, ik ben zenuwachtig. Wat als hij een lelijke oude knol is? Dan zal ik vast flauwvallen en dat zal niet liggen aan mijn korset. Maar nu zal ik eens slapen voor Emily weer zal komen klagen dat ik er morgen niet uit zal zien.
Liefs Katherine”
Ik sloeg een bladzijde om en keek naar wat er de dag daarna was gebeurd.
“28 May 1887
Lief dagboek,
De man, David Morrison, was heel vriendelijk. We hebben in de tuin gewandeld, gepraat. Hij heeft dezelfde passie als mij, paardrijden. Hij is echt heel aardig, het probleem is hij is 7 jaar ouder dan mij. Vader zegt dat het niet zo erg is, maar voor mij wel. Eigenlijk ziet hij er niet uit als een 24 jarige man, meer 19 ofzo. Het was toch nog een leuke dag, ik had zelfs van David een prachtige ketting gekregen, met een speciale steen erin, Lapis lazuli had hij gezegd. Hij zei ook dat het me zou beschermen. Ik geloof er niks van maar het is het gebaar. Ik ga nog even naar de stallen Quiwi goeie nacht wensen en dan mijn bed in want morgen is een grote dag…
Liefs Katherine”
Ik bladerde verder en stopte bij een bladzijde een paar dagen voor ze stierf.
“2 July 1887
Lief dagboek,
Het is al een maand geleden dat ik getrouwd ben met David, maar het voelt nog altijd niet als ware liefde. Ik weet dat hij mijn ware niet is, maar wie is het dan wel? Ik weet zeker dat ik daar nooit meer zal achter komen. Wat me wel dwarszit is Lukas, hij gedraagt zich vreemd de laatste tijd. Hij is zichzelf niet meer, hij kijkt me aan met een blik die ik niet kan plaatsen. Ik woon nog steeds in mijn ouderlijke huis en David woont hier ook. Ik hoop dat Lukas beter word, of zich een beetje meer gedraagt want 3 uur geleden deed hij de speciale vaas van oma kapot. Ik wou dat ik wist wat er met hem aan de is…
Liefs Katherine”

Reactiess?? <33