008

De lach op zijn gezicht wordt alleen maar breder. Hij doet mijn topje uit en ik voel zijn warme handen op mijn rug tastend naar het sluitinkje van mijn bh. Als hij hem los heeft sla ik snel mijn armen voor mijn lichaam. ‘Oh, mag ik dat niet zien?’ Ik lachte verlegen en schudde mijn hoofd. Hij maakt de knoop en rits van mijn broek los en doet deze ook uit. Hij doet zijn broek ook uit en ik durf bijna niet omlaag te kijken. Hij zoent me en pakt mijn beide handen, mijn ene hand laat hij rusten op zijn boxer. Hij stopte even met zoenen en keek me doordringend aan met zijn blauwe ogen. ‘Weet je het zeker?’ Ik twijfelde een beetje.. Ik voelde me nou niet bepaald fijn.. ‘Ik weet het niet..’ ‘Je hoeft niet onzeker te zijn, je bent mooi.’ Zegt hij met een glimlach en geeft me een kus. ‘Doet het pijn..?’ vraag ik met een rood hoofd. ‘Als je opgewonden genoeg bent niet.. Maar ik doe het wel rustig oké?’ ‘Oké..’ zei ik en hij pakte de rand van mijn onderbroek vast en trekt hem naar beneden. Ik had niet genoeg armen om alles te kunnen bedekken. Hij pakt me vast en ‘begeleid’ me naar het bed. Hij haalt met moeite mijn armen weg en duwt me dan zachtjes op het bed. ‘Was dat nou zo erg?’ zei hij lachend en geeft me kusjes overal over mijn lichaam. Hij trekt zijn boxer uit en begint me weer te zoenen. Hij streelt met zijn vingers tussen mijn benen en een raar gevoel verspreid zich door mijn lichaam en ik krijg het steeds warmer. Hij stopt met zoenen en kijkt me glimlachend aan. Hij geeft me weer kusjes en gaat steeds verder omlaag. Zijn tong streelt mijn ‘gevoelige plekje’ en een kreun ontsnapt uit mijn mond. Hij buigt zich weer over me en streelt door mijn haar. ‘Slik je de pil?’ ‘Ja..’ zeg ik zachtjes. Ik slikte het eigenlijk omdat ik altijd last had van buikpijn tijdens mijn menstruatie maar het kwam dus nu goed van pas.. Ik voel zijn best wel grote um.. ‘ding?’ tegen me aan en ik voel hem naar binnen gaan. Ik knijp mijn ogen stijf dicht, pff wat deed het pijn. ‘Gaat het wel?’ zei hij. ‘Het doet best pijn..’ zeg ik beschaamd en ik durf hem bijna niet aan te kijken. ‘Dat is wel normaal geloof ik.’ Zegt hij en geeft me een kus. ‘Wil je stoppen?’ ‘Nee..’ ‘Het wordt vast wel minder’ Hij gaat door en het werd inderdaad minder. Hij ging steeds sneller maar hij bleef me aankijken met zijn hypnotiserende ogen.

Hij houd me tegen zich aan en slaat een deken over me heen. ‘Wat ben je stil’ zegt hij en geeft me een kus op mijn slaap. Hij lacht lief naar me en neemt een slok van zijn thee. ‘Zullen we zo lekker gaan slapen?’ ‘Oké’ zeg ik en hij zet de tv uit. Ik ga tegen hem aanliggen en hij geeft me nog een zoen. Sinds jaren leek het of ik weer echt iets had om voor te leven.