8* Hi, I'm Allison Summer

'En wie mag dit dan wel zijn?' vroeg de oudste van de jongens, dat moest dus Sam zijn. 'Hi Sam, ik ben Allison Summer.' Hij keek me heel verbaasd aan omdt ik zijn naam noemde en door zijn gezicht schoot iedereen in de lach. 'Summer, dat klinkt heel bekend.' mompelde Jacob, waarschijnlijk meer tegen zichzelf dan toegen ons. 'Misschien is het wel zo beleefd als wij ons ook even voorstellen, of ken je alle namen?' vroeg het meisje aan mij. 'Ik ken ze niet allemaal maar ik denk dat jij Emily bent.' 'Klopt, en dit is dus Sam, en dat zijn Jake en Embry.'Ik knikte en schudde iedereen de hand, die van Jacob het laatste ne net op dat moment zei Jared: 'Oké, allemaal naar binnen, Allison en Jacob moeten iets belangrijks bespreken.' Ik rolde met mijn ogen. Lekker subtiel Jared. Jacob keek hem heel verbaasd aan en toen iedereen naar binnen was wendde ik me tot Jacob. 'Ik moet je vader spreken.' Hij keek me verbaasd aan. 'Waarom?' 'Dat kan ik niet zeggen.' 'En waarom niet?' 'Kom op Black, doe niet zo moeilijk.' Hij keek me onderzoekend aan toen ik zijn achternaam noemde. Het viel me nu pas op hoe groot hij was, hij was bijna groter dan Jared en Paul. Blijkbaar had ik hem overtuigd want hij draaide zich om en liep in de richting van het bos. Door de grote stappen die hij zette moest ik rennen om hem bij te houden en dat ging nogal moeilijk op dit terein. Onderweg keek hij naar mijn pols. 'Hadden Paul en Jared net niet dezelfde om?' 'Ja klopt het is onze jubileumarmband.' en ik grinnikte om mijn zelfbedachte naam. 'Wat voor jubileum?' vroeg hij oprecht geïntereseerd en op de een of andere manier voelde die intresse heel fijn, alsof hij echt om me gaf terwijl hij me pas net kent. 'Ons 5 jarige vriendschap jubileum. Het was gister precies 5 jaar geleden dat ik ze ontmoette.' Jacob glimlachte, blijkbaar vond hij het leuk als ik vertelde. 'Hoe oud ben je dan?' vroeg hij weer op een geïnteresseerde toon. 'Ik ben 15 jaar.' 'Maar zij zijn 17 en 18.' zei hij verbaasd. 'Nou en?' vroeg ik op een net te aanvallende manier. Daar had hij geen antwoord op dus we liepen normaal verder. Langzaam aan zag ik weer meer licht tussen de bomen doorschijnen en toen we uit het bos liepen zag ik dat we voor een klein rood huisje stonden. Ik liep achter Jacob aan de verandatrap op en hij klopte aan. We hoorde wat gestommel achter de deur en toen werd er open gedaan door een man in een rolstoel. 'Heey pap, dit meisje wil je even spreken.' Ik stapte achter Jacob vandaan en stelde me voor. 'Hallo meneer, ik ben Allison Summer.' 'Als in Laura Summer?' vroeg hij verbaast en ik knikte. Op dat moment verstijfde hij.