69

Justins ogen gleden over mijn lichaam. Ik beet op mijn onderlip. 'Hey.' Zei hij met een scheef glimlachje en keek me weer aan. 'Hey.' Grinnikte ik. 'Ready to go?' Vroeg Justin. Ik trok mijn jas aan en knikte. Snel griste ik mijn sleutels van het kastje en trok de deur achter me dicht. 'Je ziet er prachtig uit.' Zei hij terwijl hij me opnieuw bekeek. Ik droeg een zwart rokje, een wit shirtje en een zwarte legging. 'Dank je. Jij ziet er ook niet slecht uit.' Zei ik met een knipoog. Hij droeg een doodnormale spijkerbroek met een bloesje. 'Heb je het niet koud?' Vroeg ik. 'Nee.' Antwoordde hij met een glimlach. Hij pakte mijn hand vast - de oude tintelingen kwamen terug - en trok me mee naar de auto. 'Vind je het echt niet erg dat het restaurant helemaal vol zit met mensen?' Vroeg hij voor de zekerheid en deed de deur voor mij open. 'Nee. Ze komen er anders toch achter dat jij samen met een meisje iets aan het doen was.' Antwoordde ik. Ik stapte in en keek hoe Justin voor de auto langs naar de andere kant liep. Hij stapte in en keek me aan. 'Wat?' Vroeg ik. 'Ik heb je gemist.' Zei hij. Een glimlach verscheen op mijn gezicht. 'Ik jou ook.' Hij kwam met zijn hoofd dichter naar mij toe en drukt een kusje op mijn mond. 'Ik heb jouw lippen ook zo erg gemist, he.' Mompelde hij tegen mijn lippen.

Justin en ik liepen hand in hand het restaurant in. Een man in pak stond op ons te wachten. Justin knikte beleefd naar hem en de man knikte terug. 'Welkom. Ik zal jullie naar jullie tafel brengen.' Zei hij. Justin knikte opnieuw. De man liep weg en Justin en ik liepen hem achterna. De man wees ons de tafel aan en zei nog iets. Ik hoorde het niet. Ik lette meer op de mensen die om ons heen zaten. Ik hoorde ze iets zeggen van "Oh. Kijk Justin Bieber met een vriendin" en nog meer dingen. Justin schoof netjes mijn stoel naar achter. 'Dank je.' Zei ik en ging zitten. Justin ging tegenover mij zitten. 'Gewoon niks van aantrekken.' Fluisterde Justin over het gepraat over ons. Ik knikte. 'Als je het erg vindt, gaan we weer weg.' Zei hij. 'Hoeft echt niet, Jus.' Zei ik en probeerde alleen op Justin te letten. Een ober kwam naar ons toegelopen. 'Goedenavond. Kan ik jullie helpen?' Vroeg hij beleefd. 'Wat wil je drinken?' Vroeg Justin. 'Gewoon water.' Zei ik en keek van Justin naar de ober. Ik keek hoe slordig hij op een notitieblokje schreef. 'Cola.' Zei Justin. Ik grinnikte zachtjes om zijn keuze. Waar Justin ook was, als hij cola kon bestellen, dan bestelde hij dat ook. De ober liep weg. 'Was dat niet dat meisje dat vreemdging?' Hoorde ik mensen achter me zeggen. Een steek ging door mijn lichaam. Hoe wisten ze dat? En ik ging niet eens vreemd! Justin zag aan mijn gezicht en zag dat ik het er moeilijk mee had. Justin pakte mijn hand vast die op de tafel lag. 'We gaan na het drinken wel weg.' Zei hij zacht. Ik keek van onze handen naar zijn gezicht toe. 'Nee. Ik moet er mee leren leven.' Zei ik. Ik realiseerde wat ik net zei. 'Ik bedoel, op dit moment.' Verbeterde ik mezelf. Justin keek me met een grijns aan. Ik hoorde weer paar mensen iets over mij en Justin zeggen. Ik zuchtte diep. Dit ging nog een lange avond worden.