64

Justin Bieber

'Donder op!' Riep ik naar mijn moeder toen ze mijn kamer inliep. Ik was gestopt met de tour en was nu thuis, in Atlanta. 'Justin Drew Bieber! Gedraag je!' Riep mijn moeder. Ze sloeg mijn dekens van mij af en trok mij letterlijk uit bed. 'Mama! Laat me godverdomme met rust!' Riep ik. De kracht om mijn pols verslapte. 'Justin! Ik wil geen blablaverdomme in dit huis horen. Wat heeft Jessica je aangedaan?' Vroeg mijn moeder. Ze kwam naast mij op bed zitten. Ik ging rechtop zitten en zuchtte diep. 'Ze heeft mijn hart gebroken, mama. Ze heeft mij gebroken.' Antwoordde ik. Ik hield zo veel van Jessica. Ze was mijn alles. Ja, was. 'Lieverd, praat met haar. Anders komt het nooit meer goed.' Zei mijn moeder. Mijn moeder trok mij naar zich toe. 'Het breekt mij om jou zo te zien, lieverd.' Fluisterde ze. Ze ging met mijn hand door mijn haar, net zoals vroeger. 'Ik durf het niet.' Gaf ik toe. 'Zal ik anders met haar praten?' Vroeg mijn moeder. 'Mam, dat zou awkward zijn.' Zei ik. 'Ga douchen en beslis maar of je met haar gaat praten. Anders doe ik het. Het doet mij veels te veel pijn om zo te zien.' Zei mijn moeder. Ze drukte een kus op mij wang en ik liep naar de douche. De schijt om haar te zien en om met haar de praten had ik niet. Om mijn moeder te laten praten met haar was ontzettend laag. Ik ging op de rand van de badkuip zitten. Hoe kon zij met iemand anders hebben gezoend? Hoe kon dit gebeurd zijn? De woede borrelde in mij op. Ik sloeg keihard met mijn vuist tegen de muur aan. De pijn schoot vanuit mijn vuist naar de rest van mij lichaam. Ik schreeuwde het uit van de pijn. Wat was ik toch een sukkel! Waarom deed ik zo tegen mij moeder? En ook tegen mij moeder? Waarom had Jessica zo'n grote invloed op mij? Waarom? 'Justin gaat het?' Vroeg mijn moeder die op de gang stond. 'Donder op, mam.' Zei ik. Ik wou helemaal niet zo tegen haar doen. Maar het ging automatisch. Ik wou dat over was. Het liefst nu meteen.