18. It feels like destiny

Het is al erg laat maar ik kan nog steeds niet slapen. Gelukkig is het bijna vakantie, ik zet mijn tv aan maar er zijn alleen nog maar van die 0909 spotjes op tv. Ik zet mijn tv uit en pak mijn I-pod. Ik zet mijn muziek aan en sluit mijn ogen, dan voel ik mijn mobiel trillen onder mijn kussen. Met slaperige ogen ga ik naar mijn inbox en open het bericht.

Lieve, lieve, lieve Jimena, ik heb een verassing voor je, kom je morgen AUB naar mij? Kusjes van je weet wel wie

Ik schud mijn hoofd en lach, wat zou hij nu weer verzonnen hebben? Ik besluit morgen terug te smsen, ik ben nu veel te moe dan kan ik geen fatsoenlijke smsjes typen. Ik probeer nog het liedje te herkennen dat afspeelt maar ik val al snel in slaap.

De zon schijnt en verlicht mijn kamer, ik open mijn ogen en knijp mijn ogen dicht. Ik draai me om en kijk op mijn wekker, het is al 1 uur! Ik spring snel op en ga voor de spiegel staan, ik veeg de uitgelopen mascara met een doekje van mijn gezicht en ga snel onder de douche staan. Ik glijd bijna uit over de natte vloer maar ik weet me staande te houden, ik trek wat kleren uit mijn kast en doe mijn make-up. Ten slotte poets ik mijn tanden en loop dan haastig met mijn hakken van de trap wat ook maar net goed gaat. Ik pak snel mijn mobiel uit mijn broekzak en druk op ‘Nieuw bericht.’

Hee sorry, hectisch, druk, ben zo bij je. Kus.

Ik bedenk me nu pas wat een raar smsje het eigenlijk was maar toch verzond ik hem. Ik kijk nog even in de spiegel die in de gang hangt en kijk dan om de hoek van de deur. Het was stil in de keuken, het leek wel of ze niet thuis waren.. Ik loop naar de keuken maar er is niemand te bekennen, de auto is ook weg, het komt me natuurlijk alleen maar goed uit. Ik pak een blocnote en schrijf dat ik bij een vriendin ben. Ja.. ze waren al lang weer vergeten dat ik met jongens omging, ze waren laatste tijd weer alleen maar bezig met zichzelf. Ik pak nog een appel uit de fruitschaal en spoel hem om. Met de appel in mijn mond draai ik de deur van het slot en ga ik op weg naar het huis van Gerard. Mensen kijken me raar aan, is het zo raar om een appel te eten terwijl je loopt? Het maakte me ook niks uit, ik had nog niks gegeten en ik had honger. Als ik enkel het klokkenhuis over heb gooi ik hem in de prullenbak, het huis van Gerard kan ik al zien in de verte. Dan voel ik twee handen in mijn zei en wordt ik opgetild. ‘ BOE’ En dat kan natuurlijk maar één iemand zijn. ‘Ja hoi hoi, mag ik nu weer naar beneden?’ ‘Eerst een kusje’ zei hij smekend. Ik drukte mijn lippen op de zijne en hij zette me weer neer. ‘Wat was dat nou voor smsje?’ ‘Ja ik ben nu precies..’ ik kijk op mijn horloge. ’43 minuten wakker.’ Hij lacht en schud zijn hoofd ‘Slaapkop, maar kom dan kun je bij mij verder pitten.’ ‘Hoe kan ik nou slapen als ik bij jou ben?’ ‘Nou ik heb je wel eens zien slapen hoor, dus het kan weldegelijk.’ Ik rolde met mijn ogen. ‘Kom nou maar’ zei ik en pakte zijn hand en trek hem mee. Hij slaat zijn arm om me heen en nu voelde ik me gelijk enorm klein.

‘Oké ben je er klaar voor?’ ‘Jaaaa zeg het nou!’ Gerard houd me al een uur in spanning wat zijn verassing nu is. Hij haalt een folder achter zijn rug vandaan en geeft hem aan mij. In mijn hand houd ik een folder over Cyprus. Ik kon de link niet gelijk leggen. ‘Wauw bedankt, ik had nog nooit papier in mijn handen gehad..’ Hij begint hard te lachen en geeft me dan een knuffel. ‘Nee sufferd.. we gaan op vakantie.. samen met wat vrienden.’ Ik knuffel hem terug en bedenk me dan hoe ik dat in hemelsnaam voor elkaar kan gaan krijgen.. ‘Vind je het leuk?’ zei hij en geeft me een kus. ‘Ja’ en een glimlach kan ik niet onderdrukken. Ik was nog nooit op vakantie geweest, alleen in Spanje maar dat vindt ik niet echt meetellen en zo leuk was dat ook nooit. ‘Maar.. hoe doe ik het dan met mijn ouders.. ze laten me nooit met je mee gaan..’ ‘Maak je geen zorgen, ik regel het wel oké?’ ‘Oké..’ zei ik een beetje teleurgesteld, mijn ouders zijn niet zo gek om me een hele week weg te laten gaan zonder te weten met wie. ‘Het komt goed, we gaan samen lekker naar het strand en lekker eten enzo.’ Hij houd me tegen zich aan. Ik geef hem een kus en bedenk me nu pas wat hij net heeft gezegd. ‘Wie gaan er nog meer mee?’ ‘Cesc en zijn vriendin en Bojan, vindt je dat goed?’ Toen ik Bojan zijn naam hoorde kreeg ik een raar gevoel maar dat liet ik niet merken aan Gerard. ‘Oké..’ Ik dacht niet eens na dat er nog een stervoetballer mee ging ik dacht alleen maar aan Bojan.. Ik had nu al een paar dagen niks meer van hem gehoord, maar beter ook natuurlijk. Ik geef Gerard nog een kus en knuffel hem. ‘Ik hou van je.’ Zei ik zachtjes. ‘Ik ook van jou.’ En ik kon wel voor eeuwig zo blijven zitten, in zijn armen.