39

We zaten met z'n alle kinderen in de woonkamer. De volwassenen waren de keuken ingegaan - gelukkig ook, want ik zat op Justins schoot. Ik kon het heel goed vinden met Sadie en Caitlin. 'Jess?' Fluisterde Justin in mijn oor. 'Ja?' Ik keek hem glimlachend aan. De rest zat te discussiëren over vuurwerk en wie wel en wie niet vuurwerk afmocht steken. 'Ik wou het in 2011 vragen, maar ik wil het nu al weten.' Zei hij. Mijn hart begon te bonzen. Sadie had gezegd dat hij mij zou vragen. Ik hoopte het aan de ene kant ook. 'Het is misschien een rare vraag, maar wil jij met mij mee op tour?' Vroeg hij. Mijn mond viel een stukje open. 'Uhm, ik wil graag mee, maar heb ik dan geen school?' Herstelde ik me snel. Hij knikte. 'Je krijgt dan met mij les in de tourbus.' Ik staarde langs Justin heen naar buiten. 'Vanwaar die vraag?' Vroeg ik na een tijdje. 'Ik wil je echt héél goed leren kennen. Je weet dat ik je wil, maar ik je pas sinds juli. Mijn manager wilt dat als ik een relatie met iemand krijg, dat het niet na een maand overgaat.' Legde hij me uit en ik knikte. Daar had hij inderdaad gelijk in. De volwassenen stormden naar binnen. 'Nog een half uur! Woohoo!' Schreeuwde de vader van Caitlin en Christian. Iedereen begon te lachen. De blikken van mijn moeder en die van mij kruisten en ze keek me grijnzend aan. Justin sloeg zijn armen strakker om mijn middel en legde zijn hoofd op mijn schouder. 'Ik wil met je verder Jess.' Zei hij en ik glimlachte. Ik wou het niet, want mijn moeder bleef ons aankijken en volgens mij had Pattie het ook door. 'Onze moeders, hè, die zijn raar.' Zei Justin en ik lachtte. Ja ze waren inderdaad raar. Ik zag dat Sadie me een hint struurde door met haar hoofd naar boven te wijzen. 'Ik ben zo terug.' Zei ik tegen Justin en ik liep de trap op gevolgd door Sadie. 'Wat vroeg hij?' Vroeg Sadie. 'Of ik met hem meewilde op tour met hem.' Sadie's mond viel nog wijder open dan die van mij. 'Geen "Oh liefste Jessica, wil je met mij trouwen?" ' Vroeg ze met grijns. 'Was dat maar zo!' Zei ik en ging op de bovenste tree zitten. 'Nou, dan vraag ik jou maar of je met mij gaat trouwen.' Sadie gingen op haar knieeën op een lagere tree staan en pakte mijn hand vast. 'Allerliefste Jessica, wil jij met mij trouwen? Ik heb geen ring, vergeef je me daarwel voor.' Zei ze met een soort van mannelijke stem. 'Oh, Sadie. Wat is dat lief! Tuurlijk wil ik met je trouwen.' Piepte ik en we begonnen allebei te lachen. 'Zo, Sadie gaat vreemd.' Hoorde we Chaz zeggen en we begonnen nog harder te lachen. 'Jup, ik ben geweldig en jij niet Chaz. I am sorry.' Zei ik lachend en hij keek ons met een zielig gezichtje aan. 'Gaat Jessica ook vreemd of nog niet?' Vroeg Chaz en de glimlach verdween van mijn gezicht. 'Nee.' Mompelde ik. 'I am sorry. Didn't know.' Zei Chaz. 'Het is al goed.' Zei ik en ik liep langs hem naar de woonkamer. Hij had voor een deel mijn humeur verpest. Maar dat mocht hij niet weten - ookal wist hij het waarschijnlijk al.