I Prefer The Month April

Chayene POV
‘Dus euhm, hoe serieus was het tussen jouw en Olivia?’ Vroeg ik. ‘Ik ga haar niet proberen terug te krijgen, als het dat is wat je denkt.’ ‘Wil je haar terug?’ ‘Tuurlijk, wie wil dat nou niet! Ze is fantastisch.’ ‘Dat is ze inderdaad.’ ‘Hoe serieus is het eigenlijk tussen jullie?’ ‘Redelijk serieus, denk ik.’ ‘Je moet het vast vreselijk vinden dat ze zo vaak bij mij, haar ex, is.’ Zei ze met terneergeslagen ogen. ‘Ach, ik vertrouw haar.’ Ik loog. Ik haatte het dat ze zo vaak bij haar was. Het maakte me zo jaloers. Olivia vertrouwde ik, het was April die ik niet vertrouwde. Je wist nooit of ze iets zou proberen met MIJN liefje. Olivia zei zelf dat je van April alles kon verwachten. Ze bedoelde het vast niet zo, maar toch. Ik maak me te snel druk over dergelijke dingen. ‘Heeft ze het vaak over me?’ Vroeg April. Ze had het veel over haar, teveel naar mijn zin zelfs. Maar dat wou ik niet zeggen. ‘Niet meer dan over Ryan bijvoorbeeld.’ Loog ik. ‘Oh,’ Zei ze kort, ‘Nou ik moest maar eens gaan. Zeg je tegen Oli.. ach nee, laat maar.’ Mompelde ze waarna ze ervandoor ging. ‘Ik had hier geen goed gevoel bij, er klopte iets niet. Ochja, lang erover piekeren heeft ook geen zin. Ik liep naar Olivia en zij keek me verbaasd aan. ‘Waar is April?’ Vroeg ze. ‘Ze is weggegaan.’ Olivia nam m’n hand vast en nam me even apart. ‘Wat heb je gezegd?’ Vroeg ze beschuldigend. ‘Wat?! Waarom denk je dat het mijn schuld is?!’ ‘Dat lijkt me toch logisch!’ ‘Oh kom nou! Het is toch niet mijn schuld als ze weggaat!’ ‘Je bent gewoon jaloers!’ ‘Jaloers?! Ik dacht dat er niets was om jaloers op te zijn!’ ‘Dat is ook zo!’ ‘Waarom doe je nou zo?’ ‘Waarom doe ik zo? Waarom doe jij zo, zal je bedoelen! Je weet dat April het moeilijk heeft! Het zou leuk zijn moest je haar ook eens steunen!’ ‘Het enige waar April het moeilijk mee heeft is onze relatie! Of ben je te blind om dat te zien?!’ ‘Dat is niet eens waar! Ze is blij voor ons! Misschien ben jij wel degene die een probleem heeft met onze relatie!’ Dat kwam hard aan. Ik draaide me om en liep naar binnen. Ik smeet de deur keihard achter me dicht. Hoe kon ze dat nou zeggen. Ze weet dat ik van haar houd. Misschien hield zij wel niet van mij. Jake die het laatste van de ruzie had gehoord, liep naar Olivia. ‘Waarom deed je nou zo tegen haar?’ ‘Jake, begin nu alsjeblieft niet ook.’ ‘Chayenne heeft gelijk. Het lijkt alsof jij en April iets hebben en Chayenne heeft het zelf thuis moeilijk, maar je ziet alleen April’s problemen. Besef je dan niet dat ze je nodig heeft? Ze kan nergens heen. Ze wil gewoon bij jou, haar liefje, zijn. Maar jij lijkt het niet te beseffen, je denkt teveel aan April en hoe leuk ik die meid ook vind, je moet haar even met rust laten.’ ‘Je snapt het gewoon niet, April heeft me nodig!’ ‘April heeft genoeg mensen waarop ze kan rekenen, Chayenne heeft die niet. Ze heeft misschien wel vrienden zat, maar die kunnen haar niet helpen zoals jij dat kan.’

Ondertussen was Shawn me achterna gelopen. Ik lag op het enige bed dat er stond met m’n gezicht in de matras gedrukt. Shawn zette zich naast me en legde zijn hand troostend op mijn rug. ‘Ik snap niet dat ze dat nou echt kan denken.’ Snikte ik. ‘Ze meende het vast niet.’ ‘Dat weet je niet.’ ‘Dat weet ik wel, ze houdt van je. Ze wilt alleen jouw.’ ‘Daar lijkt het anders niet op.’ ‘Olivia wilt April enkel helpen, ze gaat daar soms iets te diep op in, waardoor ze soms vergeet wat er vlak voor haar neus aan het gebeuren is.’ ‘Hoe kun je dat nou vergeten. Ik ben haar lief, zoiets vergeet je toch niet.’ ‘Je weet hoe verstrooid ze kan zijn. Het komt wel goed. Ze houdt van je en dat weet je.’ Ik keek hem met betraande ogen aan. ‘Bedankt Shawn.’ Fluisterde ik in zijn oor toen ik hem een knuffel gaf. ‘No problem.’ ‘Hé euhm Shawn…’ ‘Ja?’ ‘Mag ik vanavond anders bij jou blijven slapen? Ik zie het niet echt zitten om Olivia vandaag nog te zien.’ ‘Het spijt me Chayenne, ik ben bang dat het niet zal lukken. Misschien moet je het maar eens met haar uitpraten.’ ‘Oh. Oké dan.’ Net toen ik dat zei, kwam Olivia binnen.