Het spook van het Theater. *Bill love story* 29

Ik vertel je al mijn geheimen. Maar deze niet....
Wat rood is zeg ik....


We stappen het vliegtuig uit en komen op het vliegveld. Vanuit daar worden we met de taxi naar onze bungalo gebracht. "Nou, dit is het dan!" zeg ik Simone lachend. En ze loopt gelijk naar een van de 3 kamer. Waarschijnlijk gaat ze uitpakken. Ik zucht en loop naar een andere kamer. Beneden zie ik Settela twijfeld staan. "Als je wil mag je bij mij slapen hoor!" zeg ik met een glimlach. Gelijk veranderd haar blik ik een lach en loopt ze naar de kamer. Ik begin ook maar met uitpakken.

*ik: tot nu toe een beetje saai he. Pff moest ff strax word het weer leuker!*

"Maar waarom vroeg Simone nou of je kwam." vraag ik noncialant. Ik zie dat op Settela's gezicht een uitdrukking verschijnt die ik niet zo 123 kan plaatsen. Het heeft iets misterieus, iets vrolijks, iets bangs en iets van spijt. Een ding weet ik wle zeker... ze gaat me het niet vertellen! Settela schrapt haar keel... "Ik...ik sorry, maar dat kan ik je niet vertellen. In ieder geval nu nog niet." Ik snap het niet helemaal, maar goed Settela mag best geheimen hebben.

*Veelre's pov*

Ik en Tom lopen de trap op. Naar onze kamer. De enige kamer die op de boven verdieping is. Lkkr rustig dus en een geweldig uitzicht. Ik ga voor het grote raam staan, en kijk naar de zee. Opeens voel ik twee armen rond mijn biddel slaan.(ik weet het dit staat in bijna elke serie!)Ik voel dat Tom zijn hoofd op mijn schouder legt en met me mee naar ze zee kijkt. "Veelre waneer ben jij eigenlijk jarig?" hoor ik hem opeens vragen. Ik schrik een beetje van die vraag. Het was het gene waar ik eigenlijk niet echt over wou nadenken... (waarom kom je nog wel achter) "