The Month April Or The Person April..

Evenlater stonden we voor haar deur. 'Zal ik anders eerst vragen of je mag blijven slapen?' Stelde ze voor. Ik lachte en knikte. Chayenne gaf me nog een kusje en nam dan m'n hand vast. Ze deed de deur open en hand in hand liepen we naar binnen. We liepen richting de keuken en daar stond zoals verwacht haar moeder. 'Moederfiguur, mag Olivia blijven slapen?' Vroeg Chayenne lief. 'Ja, tuurlijk. Ik zal straks de luchtmatras klaarleggen. 'Dat hoeft niet hoor, we euhm.. we slapen wel samen in mijn bed. Dat is veel gezelliger.' Zei ik snel. Haar moeder keek ons aan. 'Oké, minder werk voor mij. Maar neem je dan wel zelf een extra kussen uit de kast?' 'Ja hoor, maar Olivia moet eerst nog even naar huis, dus ze komt pas wat later terug.' 'Oké, ik ga trouwens nog even wat boodschappen doen.'
'Om hoe laat ben je terug?' Vroeg Chayenne toen we buiten stonden. 'Ik weet het niet, is 9 uur goed?' 'Kan je niet wat vroeger?' Vroeg ze in mijn ogen starend. 'Tussen 7 en 8 dan?' Ze lachte. 'Veel beter.' Langzaam drukte ze haar lippen op de mijne. 'Doe je April de groeten?' Ik knikte. 'Tot straks, liefje.' Fluisterde ik in haar oor. Ik gaf haar nog een kusje en reed toen weg.

Een half uurtje later was ik bij April thuis. Ik hoorde geluid van een skateboard en gelukkig had ik het mijne ook bij me en dus haalde ik die uit mijn busje en liep ermee naar de "tuin". Ik hoorde een luide bonk gevolg door een korte pijnkreet. 'April? Leef je nog?' Riep ik. 'Olivia! Je bent er!' Riep ze opgewonden. Ze liep naar me toe en vloog in m'n armen. 'Ik heb je echt zo hard gemist.' Fluisterde ze. 'Ik jouw ook.' Zei ik. Het voelde zo vertrouwd om haar weer te kunnen knuffelen. Haar loslaten was iets wat ik niet graag deed en blijkbaar was dat wederzijds. Maar na een tijdje liet ik haar toch los. 'Wat was je daarnet aan het proberen?' Vroeg ik. 'Melon 540, maar het blijft maar mislukken. 320 lukt me net, maar 540 niet.' April, Ryan, Shawn en ik hadden vorig jaar een halfpipe gebouwd in April's tuin en we waren er trots op. 'Nou, als jij me helpt met m'n tailgrab 320 dan help ik je met je melon 540.' Zei ik. 'Awesome!' We namen ons deck en liepen naar de halfpipe.
Na wat te hebben geskate zaten we gezellig op haar kamer. Die hing vol met skateposters, foto's van haar vrienden en haar ex. ik merkte dat ze ernaar staarde en voelde haar pijn. 'Gaat het meisje?' Vroeg ik bezorgd. Ze knikte nietszeggend en ik wist dat ze het niet meende. Ik drukte haar tegen me aan terwijl ik haar over haar hoofd streelde. 'Ik houd van je.' Fluisterde ze onhoorbaar. 'Wat?' Vroeg ik. 'Ik ben blij dat je er bent.' Zei ze snel. 'Je weet dat ik er voor je ben en ik ben altijd in staat naar je toe te komen als je dat wilt of nodig hebt.' 'Bedankt.' Ik gaf haar een klein kusje op haar voorhoofd als teken van graag gedaan en April kroop nog dieper in m'n armen. 'Blijf je slapen?' Vroeg ze na een tijdje. 'Ik blijf al bij Chayenne slapen, sorry April.' 'Oh. Niet erg, ik ben blij dat je nog eens bij haar thuis blijft slapen. Wanneer gaan jullie het eigenlijk aan jullie ouders zeggen? Het zou toch veel handiger zijn zonder al dat stiekeme gedoe.' 'Ik weet het niet, ik ga haar er binnenkort eens over spreken.'