Wanna go for a ride??

Niet veel later parkeerde ik mijn busje voor m'n liefje's huis. Ik liep naar de voordeur en belde aan. Haar moeder opende de deur. 'Hey,' Zei ik vriendelijk, 'Is Chayenne thuis?' 'Ja hoor, ik zal haar even roepen.' 'Bedankt.' Lachte ik vriendelijk. 'Hey liefje!' Riep Chayenne blij toen ze me zag. 'Haaay.' Zei ik waarna ik haar kuste. Ik nam haar hand vast en trok haar mee naar buiten. 'Zie je dat busje?' Vroeg ik. 'Ja, wat is er van?' Ik haalde mijn sleutels uit mijn zak en gaf die aan haar. Ze keek me verwonderd aan. 'Nee.. Je meent het!' Riep ze ongelovig. Ik knikte lachend. 'Kom, dan gaan we er eens mee rijden.' Stelde ik voor. Chayenne knikte en gaf me nog een kusje op mijn lippen. We kropen in mij busje maar voor ik nog maar de kans had om de auto te starten, begon Chayenne me te kussen. Ik lachte. 'Je bent zo voorspelbaar.' Fluisterde ik tussen ons gekus door. Chayenne negeerde mijn opmerking en toen ik langzaam mijn hand op haar borst legde, duwde ze me weg. 'Zot!' Riep ze, 'Straks zien de overburen ons nog en zeggen ze het aan mijn ouders. 'Dommerik.' Lachte ik. 'Trut!' Fluisterde ze in mijn oor waarna ze me kuste. Toen ik plots Chayenne's moeder zag buiten komen, duwde ik m'n lieverd snel van me weg. De schrik dat haar ouders het te weten kwamen belette me om rustig te ademen. Chayenne deed het raampje naar beneden en zei: 'Hey mam, we gaan even een ritje maken. Ik beloof je dat ik voor het eten thuis ben.' 'Moet je geen trui of zo meenemen, want het is toch wat frisjes.' Stelde haar moeder voor. 'Van ons soort ritje krijg ik ook wel warm.' Mompelde ze tegen mij. Ik gniffelde. 'Wat zei je?' Vroeg haar moeder. 'Oh euhm niks, ik zei dat ik wel warm genoeg heb.' Zei ik snel. 'Yeah, you are HOT.' Zei ik zachtjes. Nu gniffelde Chayenne en ik volde een klein kneepje in mijn been. 'Ook goed. En braaf zijn hé, niet het beest uithangen.' 'Bieste.' Fluisterde ik zacht en alweer begonnen we te gniffelen. 'Wees gerust mam, ik zal me gedragen.' Zei ze terwijl ze haar lach probeerde in te houden. Toen haar moeder eindelijk weg was gaf Chayenne me een duw. 'Trut! Straks begint ze nog iets te vermoeden.' 'Ik zie je ook graag en relax, ik ben subtiel.' 'Als je zo subtiel bent, breng ons dan naar ergens waar we alleen zijn.' Zei ze met haar hand strelend over mijn been. Ik lachte, gaf haar nog een klein kusje en reed dan weg.