Het begin!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Harry en Hagrid zaten in het karrenwiel (een of ander café) en dronken een groot glas cola. “Hagrid ik verveel me” zij Harry met zeur stem. Zo begon het zeurderige gesprek tussen Harry en Hagrid. “Ik wil een spelletje spelen. Hoofd, schouders, knie en teen, knie en teen.” Harry begon er hyperactief bij te dansen totdat van Hagrid hij een knal voor z’n harses kreeg. “Waar was dat nou weer voor nodig” wilde hij geïrriteerd weten. Hagrid zuchtte verdrietig. “Begrijp je het dan niet. Ik kan mijn eigen voeten niet zien mijn vetrollen zitten in de weg.” Harry dacht even na en begon toen weer te zingen. “Hoofd, schouders, vetrol 1 vetrol 2.” Hagrid was diep ontroerd en viel Harry met 100 knuffels aan. Binnen 5 seconde lach hij in coma.
Toen Harry weer bij kwam lach hij in een spierwit bed. Er zat een lelijke roodharige jongen naast hem. “Halo Harry” zij de lelijkerd met de meest lompe stem ooit. Harry sprong gillend overeind. Hij sprintte de gang in (noch altijd gillend). Daar botste hij tegen een zwartharig monster op. Het verbaasde Harry dat het kon praten sterker noch het was een man. Waarschijnlijk zou iedereen hem verafschuwen inclusief zijn eigen moeder. “Zo meneer Potter u was dus noch van plan wakker te woorden.” Harry stopte met gillen. “Nou dan stuur ik de rekening van het gehoorapparaat noch wel.” Harry keek de man onderzoekend aan. Toen kwam er een geniaal antwoord uit zijn mond “bent u de vader van die lelijke roodharige jongen? Hij heeft veel van u weg alleen bent u lelijker.” Harry zij het met noch steeds een onderzoekende blik in zijn ogen. De man was echter iets minder onderzoekend en liep langzaam paars aan. “Nee meneer Potten ik geef hier les.” Harry onderbrak hem meteen. “Dus u bent leraar?” Harry dacht dat zulke lelijke mensen nooit aangenomen zouden woorden want ze schrikken kinderen alleen maar af. “En leraren kunnen onschuldige kindjes zoals ik straf geven is het niet?” “Ja dat klopt helemaal.”Harry wist dat zijn leven noch maar aan een zijde draadje hing en moest dus geen domme dingen doen. “Nou doei hé” en voor dat het zwartharige monster nog wat kon zeggen was Harry de hoek al om ge rend. Daar stonden een stuk of 50 kinderen van zijn leeftijd. Hij ging maar weer naast een lelijk imand staan. Het was een meisje met lelijke bruine krullen em lelijke hazen tanden. Kortom ze was gewoon lelijk. Ze keek Harry even aan. “Waarom kom je hier staan” vroeg ze. Harry was niet onder de indruk en zij wat hij normaal ook gezegd zou hebben. “Ik voel me prettigen als ik naast mensen sta die leijken zijn dan ik want dan val ik meer op met mijn geweldige knapheid.” Net op dat moment ging de deur open waar ze voor stonden te wachten. Toen Harry naar binnen liep zat tot zijn groote verbazing en afschuuw het zwartharige monster aan een grote tafel in de zaal. Iedereen die vooraan stond werd een voor een opgenoemd en moest dan een ranzige oude hoed (zoals Harry het zag) op zetten en dan riep de hoed een van de vier woorden uit. Harry werd geroepen. Hij zette de hoed op en hoorde meteen een stemmetje in zijn hoofd. “Voldoende moed want niet iedereen durft sneep op zijn eerste dag uit te schelden. Ik plaats je niet bij ‘debiel’ en ook niet bij ‘smiechterig’ en al helemaal niet bij ‘foefoesnoezepoes’. Ik denk dat ik je bij ‘gangster’ plaats want je bent brutaal, egoïstisch, irritant en je hebt een zeur stem. Nadat de hoed dat gezegt had sprintte Harry naar zijn tafel. Daar zat hij tusstn de gottigs die allemaal piercings, tatoeages en leren jasjes droegen. Hij viel nogal op met zijn pluusje roze trui. Daar ging hij de volgende ocgtend meteen iets aan veranderen. Toen alle andere (lelijke) kinderen waren ingedeeld ging er een (leelijke) vrouw staan. “Professor Pepermuntes wil graag nog iets zeggen.” En inderdaad er ging een oude man staan. “Wat ik wil zeggen is tegen u Minerva” hij gebaarde naar de (lelijke) vrouw die net het woord had gehad. “En dat is: houd je bek muts.” Pepermuntes ging weer zitten.
Harry merkte dat de lelijke roodharige jongen naast hem was komen zitten en het lelijke meisje tegenover hem. Hij besloot toch maar iets te zeggen want anders zou zijn ‘prachtige’ stem niet opvallen. Het gesprek bestond uit 3 woorden. Dat waren de woorden hoi van alle 3 een keer. Harry was er achter gekomen dat het lelijke meisje Hermelien hete want haar naam stond op haar gewaad. Dat gold ook voor Ron de lelijke roodharige jongen. Ijgenlijk was Harry er wel blij mee dat hij het niet hoefde te vragen want zulke lelijke namen zuoden zijn ‘mooie’ stem alleen maar verpesten. Na het ‘langduurige’ gesprek tussen Harry ron en hermelien verscheen er eten op tafel. Toen alles op was ging Pepermuntes weer staan. “Laten we beginnen over de geheimen camera’s. Er zijn z’n 375 geheimen camera’s in Zweinstein. In de leraren kamer volgen wij dus een soord van soap serie over de VERBODEN drugs die hier onderling woord gehandeld. Het schoolbestuur zit dus een beetje achter de handelaars aan.” Harry maakte alvast plannen voor de volgende dag. “En denk er aan jullie mogen niet op de verboden 3de verdieping komen die is streng VERBODEN.