84. Nieuwe routine's.

Het gaf een speciaal gevoel om te weten dat Bill en Tom zo dicht op ons stonden te kijken. Ondertussen was onze opwarming al achter de rug en had ik al een hoepel in mijn handen en Friedolien een paar knotsen. “ De tuigen die zijn geselecteerd voor deze Olympische Spelen zijn lint,hoepel,knots en touw. Geen bal dit jaar.” Vermelde Katreeya toen ze ons de tuigen gaf. “ Ach, jammer.” Mijmerde ik. Bal deed ik graag omdat je daar zoveel emoties in kon leggen. Nuja, Als je aan mij zou vragen wat mijn favoriete tuig was, kon ik gewoon niet antwoorden. Ik deed ze alle 5 even graag.

“ Ik heb van Irina een cd gekregen met een paar liedjes op voor routines. Ik zal ze gewoon laten afspelen terwijl jullie wat oefenen met jullie tuigen en achteraf kan je zeggen welke liedjes jullie willen voor welk tuig.” Zei Katreeya. We knikten en op dat moment startte ze de cd. “ Ik moet nog even wat papieren afgeven in de bureau, hebben jullie dat blaadje mee die je ouders moesten ondertekenen?” ging Katreeya door. Om eerlijk te zijn vond ik Katreeya te laks als coach. Irina zou ons hier nooit alleen achterlaten en zeker niet als onze vriendjes erbij zaten. Friedolien knikte en met haar knotsen in haar handen wandelde ze naar Tom en Bill toe. De brieven lagen bij hun. Nadat we ze hadden afgegeven maakte Katreeya aanstalten om weg te gaan toen er haar nog iets te binnen schoot : “ Ochja, help elkaar ene handje als er iets niet lukt, zoals jullie altijd doen en euhm.. Het s trainen,hé en niet aan jullie vriendjes zitten.” zei ze en ze knipoogde naar ons

Ik schudde lachend met mijn hoofd en zwierde wat met mijn hoepel in mijn hand. “ Ik zal op de verste mat gaan staan.” Zei Friedolien terwijl ze met haar knotsen draaide. Ik knikte en ging op de dichtstbijzijnde mat gaan staan. Ik bedacht me dat ik wat zou beginnen met gooien en vangen. Dat vond ik het leukste aan hoepel. Je kon het ding met veel kracht heel hoog in de lucht gooien en het was redelijk gemakkelijk om terug op te vangen. Ik draaide de hoepel een paar keer rond mijn hand en gooide hem met veel kracht in de lucht, ik deed een paar pirouetten en ving hem terug op. Zo ging ik een tijdje door. Katreeya zou toch in het eerste halfuur niet terug komen, dat wist ik zeker. Ik keek Bill plots even aan en zag hoe hij glimlachte naar me. het gaf me kriebels. Net toen ik mijn hoepel terug in de lucht wou gooien en een overslag doen hoorde ik een harde gil van Friedolien. Tom sprong op liep al schreeuwend weg. Ik schrok en keek achter me.