~>6<~

De hele middag bleven we op de bank zitten. Het regende zachtjes buiten en alleen Yu ging even weg om de honden uit te laten. Andy bleef de hele tijd bij me. ‘Ik zou het mezelf niet kunnen vergeven als je wat overkomt.’ Zei hij tegen me. Ik zei niks terug, ik vond het alleen maar fijn dat hij bij me bleef. Na een uurtje kwam Yu terug en ging weer naast me zitten. Zo werd het langzaamaan avond, en het begon harder te regenen. Ik was doodop, dus na het eten ging ik meteen naar boven en viel al snel in het heerlijke warme bed in slaap.

Midden in de nacht schrok ik wakker van een luide knal. Ik schok en piepte. Ik hield niet van onweer. In de roedel niet en daar ook niet. De lichtflitsen en knallen hielden me angstig en wakker en na een tijdje klom ik uit bed. Ik volgde de geur van Andy en ging de andere kamer in. Daar lagen Yu en Andy samen in een groot bed. Nog een knal klonk en nu was ik echt goed bang. Ik piepte zo luid, dat de jongens er wakker van werden. Ze keken me aan en ik voelde tranen van angst over mijn wangen lopen. Yu grinnikte en kreunde daarna. Andy had hem een stoot gegeven. De jongen stond op en gaf me een knuffel. ‘Kom maar, je kunt hier wel slapen.’ Ik knikte dankbaar en kroop tussen de twee jongens in. Andy trok me tegen zich aan en Yu sloot zijn armen om mijn middel. ‘Slaap lekker, Aiyana.’ Mompelde ze tegelijkertijd en ik voelde iets zachts tegen mijn voorhoofd. Ik had geen idee wat het was. Om mezelf gerust te stellen kroop zo dicht mogelijk tegen Andy aan. En luisterde naar de geluiden om me heen. Er klonk wolvengehuil uit de bossen, tussen al het onweer door. Ik probeerde het te negeren, maar dat lukte me bijna niet. Het maakte me gek en instinctief dekte ik mijn oren af. Ik begon weer te huilen. Het gehuil van mijn roedel samen met het onweer maakte me doodsbang. Ik voelde nog een keer wat zachts over mijn voorhoofd gaan en, door mijn tranen heen, zag ik Andy naar me kijken. Ik voelde nog iets zachts en warms in mijn nek en wist dat het Yu moest zijn. ‘Kalmeer een beetje. Het is maar onweer.’ Fluisterde Yu. Ik draaide me om naar Yu en hij zag blijkbaar dat ik echt bang was. ‘Wat maakt je toch zo bang? Wij zijn hier en de bliksem slaat toch niet in…’ Ik slikte en schudde mijn hoofd. Ik kon het hem niet vertellen. Yu zuchtte en streek me over mijn zijde. ‘Ga maar slapen…’ Met die woorden sloot hij zijn ogen en ik volgde zijn voorbeeld. Ik moest de roedel gewoon vergeten. Dan kwam het wel goed.

‘Aiyane! Andy! Wakker worden! Ontbijt!’ Ik opende slaperig mijn ogen en merkte dat ik alleen nog maar met Andy in bed lag. Hij sliep gewoon door en ik schudde hem bezorgd wat door elkaar. Dit was niet normaal meer, zo moe kon je toch niet zijn? Andy opende slaperig zijn ogen en ik hield mijn hoofd vragend schuin. De deur ging open en Yu kwam binnen met een dienblad met eten. ‘Kijk eens aan! Als jullie niet naar mij komen, kom ik wel naar jullie.’ Andy kreunde en sloot zijn ogen. Voorzichtig ik ging op zijn borst liggen. Die ging zwaar op en neer en ik piepte bezorgt. Yu keek me aan en keek toen naar Andy. ‘Wat is er? Andy?’ Hij ging naast me zitten en legde zijn hand op Andy’s voorhoofd. ‘Damn, je hebt koorts… En een hoge ook. Blijf maar liggen vandaag.’ Ik keek van Andy naar Yu, maar die woelde broederlijk door mijn haar. ‘Maak je maar niet druk, kleine. Hij is uitgeput van het werken de afgelopen tijd, hij moet even uitrusten.’ Ik knikte, al begreep ik er weinig van, en ging tegen hem aan liggen. Andy was er blijkbaar blij mee, want die drukte me dichter tegen zich aan. Hij ging op mijn schouder liggen en kreunde. Hij gloeide echt vreselijk en ik had geen idee wat ik moest doen. Ik bleef maar gewoon liggen en voelde hoe hij weer in slaap viel. De deur ging weer open en Yu kwam binnen. Hij gaf me een koude doek die ik op zijn voorhoofd moest leggen, en zei toen dat hij weg moest. Hij moest wat dingen regelen en was laat terug. Ik zei niets. Ik wilde niet dat hij ging, maar ik durfde niets te zeggen. Voorzichtig legde ik het doekje op Andy’s gloeiende voorhoofd en liet hem verder slapen. Na een tijdje rolde hij van me af en stond ik op. Een korte tijd kon ik hem wel alleen laten, dacht ik. Ik ging even wat drinken en naar de wc, maar toen ik terug in de kamer stond stonden Kaïn en Abel naast zijn bed.