54. “ Of durf je niet?” vroeg Friedolien

Een paar flessen champagne later zaten Friedolien, Christina, Galina en ik rustig aan een tafeltje. Mijn hoofd duizelde en als mijn hoofd draaide, leek het precies of mijn hersens 5 minuten achterkwamen. Ook moest ik met het minste giechelen. Moest mijn moeder weten dat ik hier half dronken zat, kwam ze me vast persoonlijk halen. “ Ik mis Tom.” Zuchtte Friedolien plots. Gelukkig was Friedolien wel nog wat nuchter. “ Zend hem een berichtje.” Zei ik. Friedolien hief haar ene wenkbrauw in de lucht. “ Alleen als jij ene berichtje naar Bill zend dat je hem graag ziet.” Zei ze en ze keek sneaky. Christina en Galina zaten het gesprek aandachtig te volgen tussen ons. “ Of durf je niet?” vroeg Friedolien en er verscheen een schijnheilig lachje op haar gezicht. “ Ik? Niet durven? Waar is mijn gsm!” zei ik. Als ik dronken ben, kan ik wel nog domme dingen doen. Meestal had ik toen een gevoel dat ik de hele wereld aankan. Ik had mijn gsm gevonden en opende een nieuw berichtje. Ondertussen was Friedolien ook al druk aan het sms’en. “ Ze zullen vast niet meer antwoorden.” Zei Galina en ze keek op haar uurwerk. Ik liet ook mijn oog vallen op de klok op mijn gsm en zag dat het al 3 uur in de morgen was. “ Oei oei.” Stamelde ik. Ik was verschoten dat het al zo laat was. zo meteen zouden we wel terug naar het hotel gaan. Mijn toetsen op mijn gsm leken heen en weer te zweven. Gelukkig kon ik alles typen. Ik dacht echt niet na en drukte op verzenden.

Net toen het berichtje verzonden was kwam Irina naar ons toe. “ Meisjes, we gaan terug naar het hotel.” Zei ze. Ik knikte en Friedolien stond al recht. Ik nam mijn handtas die naast me stond en ging ook recht gaan staan. Mijn hoofd draaide nu nog meer dan toen ik zat. “ Zal ik je maar wat vasthouden?” zei Friedolien toen ze me zag wankelen. Ik knikte lichtjes en wankelde verder naar buiten met Friedolien aan mijn zij. Wat er toen allemaal is gebeurd weet ik niet meer zo goed. We moeten naar het hotel gereden zijn, en ik ben rond 5 uur eens wakker geschoten. Ik voelde al wat lichte hoofdpijn toen. Ik lag al in mijn bed maar wist niet echt meer hoe ik er geraakt was. ik herinnerde me wel vaag nog iets van een sms’je dat ik had moeten zenden naar Bill. ik zou morgen ochtend wel kijken wat ik had gezonden. Mijn ogen werden terug zwaarder en ik viel terug in slaap.

Om 9 uur werd er op onze deur gebonkt. Irina kwam binnen gewandeld en snokte de gordijnen open. “ Goedemorgen meisjes. Klaar voor jullie laatste dag Mie?” vroeg ze vrolijk. Mijn hoofd bonsde zo hard. Ik legde mijn ene hand op mijn hoofd en kermde. “ Goedemorgen coach.” Mompelde Friedolien. ik zei niets. De drank van de vorige avond had zijn tol geëist. “ Ik zie jullie straks wel bij het ontbijt denk ik?” zei Irina en ze liep zonder op een antwoord te wachten de kamer uit. “ Bah ontbijt.” Mompelde ik. Ik hoorde Friedolien giechelen. “ Last van een kater Maaiketje?” zei ze. Ik stak mijn tong uit naar haar en draaide me terug. Plots besefte ik iets vaags. Ik moest van iemand een sms naar Bill zenden, maar wat had ik gezonden? Ik nam mijn gsm en begon in mijn verzonden berichten te bladeren.