41. Aliya Yussupova.

Toen we net de gang inliepen met Irina achter ons, kwamen Christina en Galina ook uit hun kamer. “ Goedemorgen!” riep ik. Ze draaiden hun hoofd meteen om naar ons en zeiden ook goedemorgen. “ Moeten jullie nog gaan ontbijten?” vroegen ze. “ Ja, jullie ook nog?” vroeg Friedolien. Christina en Galina knikten. Irina was ondertussen al doorgewandeld samen met de andere trainers. “ Dan kunnen we samen gaan.” Lachte ik. Vrolijk liepen we door de gang. Net toen we de lift naar beneden wilden nemen hoorde ik voetstappen achter me. Het kwam niet van één van ons, dus draaide ik me om. mijn vrolijk gevoel maakte al snel plaats voor verafschuwing. “ Oh god, Maaike is hier ook weer.” Hoorde ik haar zeggen. “Aliya Yussupova.” Gromde ik. Ondertussen hadden Friedolien, Christina en Galina hun ook gedraaid en keken van Aliya naar mij en terug. “ En, ga je op deze wedstrijd ook weer een hoop fouten maken in je hoepel en bal routine zodat ik weer kan winnen?” vroeg ze en ze keek me vals aan. ik kon haar ogen wel uitkrabben. “ Je weet goed genoeg dat ik op de vorige wedstrijd ziek was.” antwoordde ik kortaf. “ Oh, ja, juist ook.” Zei ze met een air. “ Kom mee Maaike, laat haar zijn.” zei Friedolien en ze trok aan mijn arm. “Nee, Friedolien, laat me.” Fluisterde ik haar toe. “ Ik kom tenminste zo in de pers, ik hoef niet met de één of andere zanger om te gaan die van zichzelf niet weet of hij een jongen of een meisje is, zoals jij.” Zei ze, vooral met de nadruk op meisje. Mijn bloed kookte. “ Wat zei je daar?” ik moest me inhouden om niet te gaan schreeuwen. Ik ging dichter bij haar gaan staan en maakte mezelf groter. Dat deed ik altijd als ik ruzie maakte of mijn geduld verloor tegen over iemand. “ Ik ben beroemd genoeg in deze sport, en kom zo genoeg in de pers. Ik hoef niet aan te pappen met een verwijfde zanger.” Ze lachte vals. “ Jij! Bill is niet verwijfd, hij is een lieve jongen!” riep ik. “ Maaike, word rustig.” Smeekte Friedolien. “ Aliya deed alsof ze huilde en zei kinderachtig : “ Bill is een lieve jongen.” “Omhooggevallen trut dat je bent! Je zult het zien, ik ga deze wedstrijd winnen!” snauwde ik. “ Gaan we schelden? We zullen het nog wel zien, wie er gaat winnen. Als ik win, kan je lekker in je homo zijn armen gaan liggen. Ja, want dat is hij H O M M O.” ze articuleerde alles grondig. Voor ik het zelf goed wist vloog mijn hand uit en had ik Aliya een klap in haar gezicht verkocht. “ Maaike!” riepen Christina en Friedolien in koor. “ Auw!” zei ze “ Hier krijg je nog spijt van!” zonder nog iets te zeggen liep Aliya met grote passen weg. Friedolien sprong als een bezetene voor me en begon me een preek te geven: “ Als Irina dit te weten komt, je gaat eraan meid! Je moet leren beheersen. Ik hoop zo voor jou dat ze dit niet doorspeelt naar de pers. Irina vermoord je, dat is slechte reclame voor haar school!” Mijn hoofd duizelde. “ Friedolien neem eens adem!” zei Galina toen plots. Friedolien zweeg abrupt. Ik wist niet goed wat ik moest zeggen of doen. Normaal werd ik nooit agressief, ik zou nooit iemand slaan. Maar ze mocht Bill gewoon niet uitschelden! Ik zou door het vuur gaan voor hem. Ook al was hij gewoon een vriend. “ Laten we gaan eten, kom.” Zei Christina. Nog steeds verdoofd en diep in gedachten liep ik mee met Galina,Christina en Friedolien. Ik was in schok van mezelf. Ik zou nu niets liever doen dan deze wedstrijd winnen, en Aliya ver het nakijken laten. We stapten ondertussen in de lift. Ik zou ervoor gaan. Ik mocht geen fouten maken. Ik moest het doen, om mijn eer, de eer van Irina en haar turnschool. En stiekem ook wel een beetje voor Bill zijn eer.