Sacred

8 december 2009

In slaap vallen doe ik niet meer. Ik trek men knieen op en laat men hoofd erop rusten. Ik bekijk Robert goed,, hij ligt er heel vredig en onschuldig. “wat is er tog aan de hand” fluister ik tegen mezelf. Robert draait zich om en ligt nu met zen gezicht naar mij,, alleen lijkt hij iets te missen. Hij opent heel voorzichtig 1 oog en dan zen andere. Wanneer hij mij ziet kijkt hij me onbegrijpelijk aan,, “wat is er” vraagt hij bezorgt. Ik weet niet hoe ik moet beginnen en kijk naar beneden. Hij komt ook zitten en pakt men hand,, “Je kan me alles vertellen dat weet je tog” Ik kijk hem recht in zijn ogen aan,, “Ik hoorde je vanmorgen bellen” “Hoe bedoel je” hij lijkt het niet egt door te hebben. “Ik hoorde je tegen iemand zeggen dat je bij mij had geslapen en dat je het zo zou bewijzen” Hij begint te lachen,, “en daar maakte je je zorgen om” hij lacht me nu tog egt niet uit he?? “Sorry lieverd,, een vriend vroeg waar ik was en toen heb ik hem verteld dat ik bij jou was. En ik had een tijd geleden zijn auto geleend en toen was er een deuk in gekomen,, en hij wou niet geloven dat ik de papieren al had opgestuurd” oke,, nu voel ik me egt dom,, als ik dit verhaal kan geloven. “Alles goed nu” Ik kruip naar hem toe en geef hem een kusje op zijn wang,, “sorry” hij knijpt in me hand,, “geef tog niets lieverd” en hij kijkt me aan. Hij lijkt opgelucht,, dat is vreemd.

Ik loop naar de andere kamer en bonk keihard op de deur. Zonder op antwoord te wachten loop ik naar binnen. “Sasja,, wakker worden” ik plof naast der neer,, en ze kijkt me nog slaperig aan. “Het is allemaal in orde met Robert,, denk ik” “Daar ben ik blij mee” mompelt ze slaperig. Ik laat haar verder alleen en ga me aankleden. Wanneer ik de kamer in loop,, is Robert al weg. “Robert” roep ik wanneer ik naar beneden loop,, geen antwoord. Ik roep hem nog een paar keer,, en besluit hem dan te bellen. “Hello” klinkt zijn stem lief. “Waar ben je” vraag ik bezorgt. “Ik moest ff naar huis,, ik moet iemand haar nummer zoeken” wanneer hij haar zegt ril ik ff,, “en ik kom vanmiddag naar je toe” “Ow,, oke” zeg ik tog wel bedroeft. “Lieverd,, zodra ik mijn zus haar nummer heb,, en ik ff geddoucht heb neem ik je mee naar James zijn cafe en moet ik je iets vertellen,, en nee het is niets ernstigs” “tot zow” ik klink nog steeds niet egt vrolijk,, maar hij valt er tog voor. Fijn zit ik weer de hele tijd met James opgescheept.

“Hii moppie” sasja komt naar beneden gelopen,, “Ik ga naar huis” ze geeft me een kus op me kaak en peert hem weer. Ik klik men computer maar ff aan,, en zoek het mailadres van me broer op. Hij is maar iets ouder dan me,, en we konden altijd goed opschieten met elkaar. Ik besluit hem maar te smsen aangezien hij vast niet snel zijn email leest. Luciano,, lang niet gesproken. Zin om binnenkort langs te komen,, ik moet ergens met je over praten. xxx nikki
Ik vraag me af of hij ook zo rot behandeld is door me pa,, vast wel hij kon nog minder met me ouders opschieten dan ik. Ik moet morgen eerst naar school tot 12,, dan kom ik er wel aan. Wees voorzichtig skup. Gelukkig,, hij is er altijd als ik hem nodig heb. “Hey lieverd” ik schrik me half dood,, en draai me naar de hal waar Robert half lachend staat. “Oke,, nu ben ik het zat. Die sloten worden veranderd” hij komt naar me toe en geeft me een zoen. Alles van gisteren en die rare dromen vallen even van me schouders,, en ik voel me zo vrij als ik maar kan. Tot we de zoen verbreken,, en ik mijn hoofd tegen zijn borstkast leg. “Is er iets” hij klinkt weer bezorgt,, maar waarom weet ik niet. “Mijn broer komt morgen,, zou je hem willen ontmoeten” Ik moet toegeven dat ik tog wel nerveus ben voor zijn reactie,, en hoe me broer op hem gaat reageren aangezien mijn broer zijn mening veel voor me betekend. “Ja hoor,, is goed” hij geeft me een kus op me voorhoofd en laat me dan los. “Hoe was het met je zus” Ik geloof dat hij hun namen wel eens heeft genoemd maar dat ben ik weer vergeten. “Goed,, ze is benieuwd naar je” Hij trok mij op zijn schoot en geeft me kleine kusjes in me nek. “vertel eens meer over de broer die morgen komt. Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet egt meer weet of je zijn naam nou hebt genoemd of niet” “zat je niet op te letten,, jongeheer Robert” “Ik werd afgeleid” zegt hij terwijl hij mij diep in de ogen aan kijkt. “door wat” Hij krijgt een glimlach,, “Jouw schoonheid” ik voel dat ik bloos en wil wegkijken. “Je hoeft niet te blozen”fluistert Robert.
Na een uur wil Robert egt naar James toe. “Kom nu maar,, hij zal niet meer van die rare dingen zeggen” belooft hij mij. Ik kijk hem sarcastisch aan,, “En hoe wil je dat voor elkaar krijgen” “Als die nog 1x zo iets zegt,, dan grijp ik hem” hij lacht lieff,, wie kan dat nou weerstaan.

Waneer we weggaan zie ik dat er een roos bij staat. “If I had a rose for every time I thought of you,, I'd be picking roses for a lifetime” Hij helpt me in me jas,, en houdt de deur voor me open. We lopen dicht tegen elkaar aan want het is buiten kouder aan het worden. “Hoe ben je eigenlijk bevriend geraaktt met James” “Ik heb hem ontmoet in Vancouver,, hij werkte daar in een cafe vorig jaar en toen kon ik goed met hem opschieten. Toen ik hem belde dat ik naar Nederland kwam zei hij dat ik maar eens moest langskomen. En eigenlijk kan ik nog steeds wel met hem opschieten” “Waarom was je in Vancouver??” Hij glimlacht,, “dat vertel ik je zo” Gelukkig is het niet ver,, dit is ook egt de eerste keer dat ik daar blij mee ben,, en hoef ik dus niet lang te wachten.

“Hey Spunk,, hii schoonheid” roept James zodra we binnen stappen. Ik werp een blik naar Robert,, die eens in me hand knijpt om me gerust te stellen denk ik. We nemen plaats aan ons “vaste” tafeltje,, en Robert gaat drinken halen. Ik kijk nu voor het eerst rond wat voor mensen er allemaal zitten. Meeste zijn stelletjes net als wij,, en aan de 2 grootste tafels zit een grote groep jongens,, die Robert waarschijnlijk kent want 1 van hun gaat bij hem staan en ze praten wat. Ik denk dat ze het over mij hebben aangezien Robert naar mij wijst,, en de andere mij bekijkt. Snel kijk ik betrapt weg.
“Waar ging dat over??” vraag ik belangstellend wanneer Robert weer komt zitten. “Wat mensen die ik hier heb leren kennen,, ze vroegen of ik erbij kwam zitten. Maar ik blijf veel liever alleen met jou” hij schuift zijn stoel zo dat ie naast me zit,, en pakt me hand. “Ik heb je nog iets uit te leggen” hij lijkt zenuwachtig,, wat eigenlijk best sgattig is. “Mijn volledige naam is Robert Pattinson” Ik kijk hem niet begrijpend aan,, oke ik vond het vreemd dat ie zijn achternaam nooit had gezegt maar dit zegt mij niets. “Ik heb in een film gespeeld,, twilight,, daarvoor was ik dus in Vancouver. Nu is die film best wel bekend geworden,, en ik ben daardoor best wel beroemd,, zeg maar” Hij kijkt mij eens aan vanonder zijn wenkbrauwen,, om mijn reactie te pijlen. “Ik heb er niks van gemerkt” Hij glimlacht,, “Dat komt omdat ik het goed kan verbergen,, en als iemand me herkent,, leide ik jou af zodat ik handtekeningen kon geven” Nu lach ik,, “dat was me niet eens opgevallen” Hij kust me een keer op me mond,, “Nu had ik de waarheid heb verteld,, heb je een keuze” Ik knik een keer. “wil je nog bij me zijn” hij kijkt me onzeker aan,, en ik vlieg hem om zen nek. “natuurlijk wil ik bij je zijn,, gekkie” ik kus hem een keer in zijn nek. gek dat liefde zo vertrouwd kan voelen,, ik ken hem eigenlijk pas een week.

James komt er na een halfuurtje bij zitten,, en meteen wordt ik wat zenuwachtiger. “Ik vond het erg gezellig met jullie gisteren” “dat dachten we wel” robert knijpt nog eens in me hand,, maar ontspannen doe ik niet. Het gesprek gaat nergens over,, dus kalmeer ik langzaam aan wel. Tot James begint te vragen over wat wij 's nachts in bed doen. “dat gaat je geen flikker aan” meld ik hem boos. Hoe kan Robert daar nu zo zitten terwijl hij me iets beloofd had. “James,, das iets tussen mij en haar. Hou je erbuiten” zegt hij doodrustig,, maar James luisterd wel naar hem. Er komt een jongen van die andere tafel erbij zitten,, dus schuift James dichter naar mij.
Eerst maakt het niet zoveel uit,, tot dat hij zijn hand op mijn bovenbeen legt. “Rustig poesje” fluisterd hij in oor,, wanneer Robert niet kijkt. Ik haal de hand weg,, maar hij pakt hem vast en legt onze beide handen er gewoon weer neer.

Robert help me nu tog,, maar hij heeft het niet door. Hoe hard ik ook in zijn hand knijp,, hij blijft praten met de andere jongen wie zijn naam ik ben vergeten.
“Gaat alles goed,, Nikki” zegt de jongen opeens,, nu kijkt Robert me wel aan. Ik schud mijn hoofd en James laat me hand gauw los. Ik sta op en ren de cafe uit.

Terug naar huis,, waar geen James is. Waar Robert me had belooft me te beschermen. Waar ik helemaal alleen zal zijn.