A box house

“Grrr! Ik haat die trappen!” Bromt Lucy als ze samen met Jason aankomt aan het appartement. “Blij dat die eerste dag erop zit.” Zegt Lucy als ze binnenwandelt. “Pizza?” Vraagt Jason opeens. “Huh? We aten gister al pizza.” “Maakt dat uit dan?” “Voor mij wel, ik wil nog genoeg groentjes enzo binnenkrijgen.” “Oké, een vegetarische voor jou dus.” “Is goed joh.” Zucht Lucy tegen haar zin als ze neerploft op de bank. Als Jason besteld heeft, komt hij mee op de bank zitten. “Bugs Bunny is bezig.” Zegt hij terwijl hij de tv op de juiste zender zet. Weeral cartoons. Samen kijken ze cartoons. En als ze hun pizza hebben, kijken ze weer. Lucy wordt dit een beetje beu. Voor de tv zitten en niks anders doen is niet in haar doen. Ze ziet alle troep en de halve lege dozen. Ze besluit dat ze maar even gaat opruimen. Dat zal het hier er een beetje beter uitzien.
Na een tijdje heeft ze al vele dozen vol gekregen. Of tenminste gesorteerd. Ze had gemerkt dat Jason haar aan het helpen was. Dat nam ze aan in ieder geval. Hij verplaatste alleen constant dozen. Ze stopt even en kijkt dan naar Jason. Hij heeft de dozen gestapeld. In een vierkant. Het moet een huis of iets in die aard voorstellen. Enkel de tv en de zetel passen net in het vierkantje, gebouwd door stapeltjes van 2/3 doosjes. Lucy grinnikt. Jason merkt dat Lucy niet meer bezig is en kijkt op. Er verschijnt een lach op zijn gezicht. “Leuk toch?” “Fantastisch Hoor.” Lacht ze sarcastisch. “Het is een woonkamer, zie je de tv enzo. En jij mag er niet komen, je vindt het toch belachelijk.” Trekt hij zijn neus op. “Sorry mijnheer.” Bukt ze door de knieën. “Zou ik uw geweldige kamer mogen betreden?” “Tuurlijk.” Lachen ze beiden.
Lucy ligt in bed. Of in ieder geval de matras. Ze zal toch een bed moeten aanschaffen. Het ziet er naar uit dat ze er nog lang blijft, dus kan ze het beter comfortabeler maken. Maar voor nu kan het nog. Ze merkt er toch niet veel van. Ze is te uitgeput. Hele dag werken en die dozen met oude/nieuwe spullen inpakken. Wat ze allemaal niet tegen gekomen is! Ook nog vrij veel spullen van de vorige huisgenoot. Ze vindt van zichzelf dat ze zich al hard bewezen heeft. Ze had nog nooit gewerkt. Dat was al een hele prestatie.