What I still feel.
Ik weet nog, die eerste keer dat ik je op tv zag. Die eerste blik in je ogen. Ik was meteen verkocht. Ik moest niemand anders meer hebben. Ik moet niemand anders meer hebben. Ik hou van je. Nu al zo’n 3 jaar lang. Net toen ik dacht, dat ik niets meer voor je voelde, kwam je weer , onbewust, naar me terug. En wat bleek? Ik zie je nog steeds graag. Ik zou mijn leven opofferen voor jou te redden. Ik zou je duizenden dingen vergeven moest het nodig zijn. Ik hou echt zielsveel van je. Soms lig ik ’s nachts te huilen, omdat ik niet bij je kan zijn. Dan luister ik naar je stem, en kijk ik naar je foto, en hoop ik, om je ooit lief te hebben. Je ooit aan te kunnen raken, ooit je alles te geven wat je wilt. Ik zou alles voor je doen. Alles hier achter laten, om samen met jou verder te gaan. Ik kan de pijn niet beschrijven om je te laten weten, hoe vreselijk het is, om je niet bij me te hebben, hoe verdrietig het me maakt, dat er zo weinig zijn, die me begrijpen om mijn liefde voor jou. Voor hun ben je net als alle anderen, een jongen, die veel geld verdient, en zo meisjes krijgt. Maar ik wil je geld niet. Ik wil alleen jou. Maar niemand begrijpt dit. Ik hoef je geld niet, of je andere dure dingen. Ik wil je, om wie je bent. Na 3 jaar kan ik dit eindelijk eens allemaal opschrijven. In de hoop dat niemand het leest. Of juist wel, zodat ze me begrijpen. Dat ze mijn liefde voor jou begrijpen. Want wat klinkt het toch cliché. Verliefd op de zanger van een band. Maar bij mij gaat dit echt verder. Ik kan gewoon niet beschrijven, hoe graag ik je zie. Hoe warm je me vanbinnen maakt als je lacht. Ik doe echt alles voor je. In het begin, kon ik zelfs niet eten, zo verliefd was ik op je. Jij bent ook bij degene die mijn depressie soms wat lichter maakt. Jij hebt me terug wat meer zin gegeven in het leven. Ik heb nu, in de tijd dat ik je nog nooit echt ontmoet heb, al zoveel aan mezelf, mijn uiterlijk verandert voor je. Alleen maar voor jou. Ik ben vermagert voor je, ik ben beginnen meer op mijn uiterlijk te letten, ik heb mezelf beter beginnen verzorgen. Allemaal voor jou. Weet dat ik altijd voor je klaar sta, ook al ken je me niet. Ik blijf hopen dat ik je ooit, toevallig tegenkom. Als dit ooit gebeurt, geef me dan alsjeblieft, 1 teken. 1 teken die me alles duidelijk maakt. Ik hoop dat al mijn dromen uitkomen. Al mijn emoties komen nu vrij. Tranen rollen over mijn wangen. Voor jou. Uit pure, onbeantwoorde liefde voor jou. Soms wenste ik dat ik je nooit had leren “kennen”, dat je niet beroemd was, als het me echt diep zit, dat je ineens niet meer bestond. Maar je bent er, en ik ben er. En het feit dat jij en ik nog steeds vrijgezel zijn, dat we dezelfde interesses en zo hebben, heeft dit een reden? Wilt het iets zeggen? Zullen we elkaar ooit tegenkomen? Zullen we elkaar ooit lief hebben? Waarom zijn er zoveel onbeantwoorde vragen? Waarom, na 3 jaar, zie ik je nog altijd even graag? Is het iets dat is voorbestemd? Ik hoop het. Al lopen er op de wereld nog mooiere en betere meisjes rond voor je. Maar weet, ik zal altijd voor je klaarstaan. Als je iemand anders hebt, zal ik blij zijn voor jou, en enkel voor jou. Omdat je dan gelukkig zult zijn. Dan kan ik verder leven, alleen, wachtend op jou, maar je zult vast nooit komen. wachtend, zoals ik nu al 3 jaar doe. Maar ik heb alles voor je over. Je bent het kostbaarste in mijn leven. Bill, ik hou zielsveel van je!
Maaike Van Eeghem , 25 oktober 2009
Reageer (10)
dees is zo mooi..
1 decennium geledenkzit ier me trane in mn oge
-xxx-
Dit is zo mooi
1 decennium geledenwow hard meis ik leef mee het leid past er perfect bij heb zwaare medelijden
1 decennium geledenAww, onwijs mooi stuk!
1 decennium geledenOke na dit te hebben gelezen ga ik je even een pb'tje sturen.
1 decennium geledenmooi stukje hoor trouwens, ik voel je pijn
<3 x