*23

Christine POV

"Wat was er nou net met Elena en Billy aan de hand?" vroeg ik aan Jake. "Geen idee, ze deden echt raar. Ik vraag het straks nog wel een keer aan ze" zei Jake. "Hmm.. Het heeft iets met mij te maken, dat weet ik wel zeker, ze reageerden zo raar toen we er achter kwamen dat we tegelijk jarig zijn" zuchtte ik en ik liet me op zijn bed vallen. "Straks zijn we een tweeling ofzo" zei Jacob lachend en hij duwde me aan de kant. Ik schoof op en keek hem raar aan. "Wat? Het is toch een grappig idee. Jij en ik een tweeling" zei hij met een grijns. "Ach ja, dan hoeft Embry tenminste niet zo jaloers te doen" zei ik lachend. "Inderdaad, zouden we daar in elk geval vanaf zijn" glimlachte Jake. "Maar, genoeg gezeurd over dit, we gaan een lijstje maken met wie we willen uitnodigen" zei Jake en hij sprong op. Hij liep naar zijn bureau en rommelde wat in een van de laatjes. Het was duidelijk dat hij niet kon vinden wat hij zocht. "Wat zoek je?" vroeg ik. "Pennen en een schrift" zei Jake nors. "In je schooltas misschien?" zei ik terwijl ik naar zijn tas wees. "Slim" zei hij en hij pakte zijn tas. Hij ritste hem open en hield hem op de kop zodat alle spullen er uit vielen. Hij pakte zijn etui en een schrift uit de stapel spullen en kwam weer op het bed zitten. "Ruim je dat niet op?" vroeg ik verbaasd. "Nee, kan straks ook wel" glimlachte hij. Raar joch is het ook. Jake sloeg het schrift open en zocht een lege bladzijde. Daarna trok hij een lijn in het midden van de bladzijde en schreeft aan de ene kant zijn naam, en aan de andere kant mijn naam. "Kom maar op met de namen" zei Jake lachend.

Na een uurtje hadden we allebei zo'n 25 mensen op het lijstje staan. "Druk feestje" glimlachte Jake. "Dat is alleen maar leuker toch?" zei ik lachend. "Klopt, en er zullen waarschijnlijk later nog mensen erbij komen" antwoordde hij. Ik bekeek het lijstje en zag dat hij echt alleen mensen uit La Push uitnodigde. Maar ja, ik nodig alleen mensen uit Forks uit, ik ken hier niet zo veel mensen. De enige die ik ken zijn Embry,Jake en Quil. En ja, Quil en Embry spreken voor zich, die komen toch wel. "Moet je niet nog wat meiden uit Denver uitnodigen?" vroeg Jake ineens. "Ik denk dat ik Mara uitnodig" antwoordde ik. Het zou wel heel leuk zijn als ze zou komen, kan ze de rest ook ontmoeten. En ik mis haar best wel, ik heb haar al zo lang niet gesproken. "Alleen Mara, niet meer mensen?" vroeg Jake verbaasd. "Wie zou ik nog meer kunnen uitnodigen dan? Je weet dat ik buiten Mara om geen vrienden had" zei ik. "Sorry, vergeten. Ik houd daar geen rekening mee aangezien je nu best populair bent" zei Jake lachend. "Ach ja, dat gebeurd soms" glimlachte ik en ik sprong van het bed af. "Wat ga jij doen?" vroeg hij verbaasd. "WC" zei ik lachend en ik liep de slaapkamer uit. Ik wou naar de WC lopen, maar ik hoorde Billy en Elena zachjes praten. "Billy, dit kan gevaarlijk worden" zei Elena. "Ik weet het, ik weet het. Maar wat moeten we doen? We kunnen ze niet weg sturen, dit is hun thuis Elena" zei Billy. "Ja ik weet het, maar wat als het fout gaat bij Christine, wat als ze het allemaal niet aan kan?" vroeg Elena. Waar hebben ze het in godsnaam over? En wat zou ik niet aankunnen. Waarom weten ze meer over mij dan ik zelf doe? Ik ging snel naar de WC en ging daarna weer naar Jake zijn kamer. "Je kijkt alsof je een spook hebt gezien" zei Jake lachend. "Klopt, ik zie jou" glimlachte ik. "Die zit" zei hij. "Zullen we wat gaan drinken?" vroeg ik. Jake knikte en stond op. We liepen de keuken in en Elena en Billy zaten ons gespannen aan te kijken. "Cola?" vroeg Jake. "Ja doe maar" glimlachte ik. Ik keek daarna naar Elena, en mijn blik viel op haar ketting. Die heb ik eerder gezien, maar waar? Elena zag dat ik ergens naar staarde en keek naar beneden. Daarna keek ze mij weer aan en haar ogen waren groot. Serieus, wat is hier toch aan de hand?