Changed

5 december

”Wow,, het is prachtig hier” zeg ik tegen Robert. We staan in een grote suite,, wat duidelijk van een hotel is. Ik sta in kleding die mij niet zo bekend voorkomt en kijk uit over een stad die mij niet bekend voorkomt. “Blij dat je het mooi vind” ik schrik van hoe dicht Robert achter mij staat. Hij zoent me in me nek,, en likt langzaaam met zijn tong. Ik loop naar het bed en ga erop liggen,, terwijl Robert het ligt uit doet. Hij komt weer terug naar bed,, en begint me te zoenen “Robert,, ik wil dit niet.” “Kiki,, vertrouw me nou maar” vreemd alleen sarah noemt me zo. Hij geeft me kleine kusjes,, en zijn handen glijden weg naar mijn broek. Aan de ene kant voelt het goed,, ik vind hem erg leuk,, maar er klopt iets niet. Toch hou ik hem niet weer tegen.”wake up sunshine” hmm dat klinkt te egt.

Voorzichtig open ik 1 oog en zie ik Robert er staan. “maar... wie... hoe... wat” stamel ik uit. “Ik heb ook zo mijn contacten” “Sasja heeft je dus een sleutel gegeven” hij glimlacht maar knikt. “Kutkind” zeg ik in het nederlands waardoor mijn persoonlijke inbreker vreemd opkijkt. “hm ik zit nog wel in mijn nachtgoed” waar hij niet zo veel door ziet,, maar ik er nu niet egt charmant uit zie. “Geeft niet,, ik wacht wel tot je bent omgekleed” Ik kijk naar de klok,, half 11. “wij hadden tog wel om 1 uur afgesproken” “ja,, maar ik verveelde me” zegt hij droog,, Hij draait zich om. “Ik wacht beneden,, je hebt een kwatier voor ik je kom halen” en hij is weg. Hoezo geen druk.

Ik kijk eens in me kast,, maar zie niks boeiends. Zo komt het dus dat 15 minuten later Robert weer naar boven komt,, en ik nog steeds op het bed in mijn nachtgoed zit. “wat is er mis” vraagt hij,, hij klinkt zelfs wat bezorgd. “ik heb een grote krisis” zeg ik dood serieus,, waardoor hij nog bezorgder kijkt. “Ik weet niet wat ik aan moet” hij kijkt me met 1 wenkbrauw omhoog getrokken aan,, en begint dan hard te lachen. “Ik dacht dat er heel iets ergs was” “Is het ook,, ik kan niet zo de hele dag lopen” Hij pakt een broek en een shirt,, “Dan gaan we tog winkelen” en hij is weg zodat ik me om kan kleden.

Ik trek de kleding aan die zijn klaargelegt en ga me tanden ff poetsen. Wanneer ik beneden kom zie ik Lalita en Robert vrolijk kletsen terwijl ze koffie drinken. “Ik ben klaar hoor” Robert staat op,, “Bedankt” zegt hij tegen Lalita en pakt mijn hand. Wanneer we langs de vazen lopen met de rozen,, zie ik dat er nog 1 bij is. “Je moet straks nog grotere vazen gaan kopen” Hij helpt me in me jas,, en opent de deur voor me. “Dank u wel,, jongeman” Hij knikt vriendelijk en pakt dan me hand. Eerst lopen we naar het cafe,, “Jij hebt nog niet gegeten of gedronken,, dus dat gaan we eerst doen”
Fijn daar heb ik nu juist zin in,, denk ik sarcastisch. We lopen naar binnen en James knikt naar ons. We gaan aan de bar zitten,, en Robert helpt me uit mijn jas. “wat mag het zijn??” vraagt James iets te enthousiast. “wat heb je voor onbijtdingetjes” vraag ik. “Ik maak wel iets voor je” en hij loopt weg. Ik kijk Robert vreemd aan,, die gast weet niet eens wat ik lust,, maar Robert lijkt zich er niets van aan te trekken.

Na een 5tal minuten komt James weer terug met 2 crossiantjes,, en 2 bekers met iets warms erin. “Bon apetit” en hij liet ons weer met rust. Ik keek ff naar Robert die gewoon rustig begon te eten. Ik vertrouwde James niet,, dus ook het eten wat hij maakte niet,, maar in die beker zit warme chocomelk en dat is zo onweerstaanbaar.
Heel voorzichtig nam ik dan tog maar een hap,, terwijl Robert al bijna klaar was. Het smaakte niet vreemd,, gewoon naar een crossiantje met kaas. Maar tog bleef ik op mijn hoede,, ben al blij dat ie niet hier voor mijn neus staat allerlei vage dingen te vragen.

Na een halfuurtje liepen we naar buiten,, waar Robert zijn auto stond en een vreemde jongen ertegen aan. “Bedankt Drake” en de jongen die Drake blijkt te heten gooit sleuteltjes in de handen van Robert en vertrekt dan. “Waar gaan we heen??” “naar een winkelcentrum” en hij opent de deur. “wat is er mis met de winkels hier” vraag ik zonder in te stappen. “Het zijn er te weinig,, stap nu maar in. Het wordt er niet warmer op” Koppig blijf ik staan,, “Ik heb me hier altijd nog gered,, dus waarom deze keer niet” “Omdat ik er nu bij ben” zegt hij iets wat ongeduldig. Oke het is dom om hier over koppig te doen,, maar het lijkt zo net alsof deze plek te goed voor hem is. “Oke,, je bent dus te goed voor deze plek??” hij kijkt me heel apart aan,, “Goed dan blijven we tog hier” hij klinkt wat boos. Ik steek me tong uit als een klein kind,, en stap daan nog gouw in de auto. Hij knielt voor me neer,, “Waar sloeg dat nou weer op” “Ik wou weten hoe groot je ego kan worden,, nou stap je nog in,, het wordt er niet warmer op” Hij kijkt me een keer aan,, maar gooit dan tog de deur dicht.

Een halfuur later zijn we in een groot winkelcentrum,, en opent Robert men deur alweer. “Bevalt het je” zegt hij wanneer we ervoor staan. Ik haal nonchalant me schouders op en doe net alsof het me niets kan schelen. Robert kijkt een beetje beteuterd maar pakt tog mijn hand. Wanneer we binnen lopen valt mijn mond tog open,, “Oke het bevalt me tog wel iets”. Hij lacht,, “dat dacht ik al”.
De hele dag winkelen we,, en ik ben dus ook blij dat we om 5 uur in de auto zitten. “Nou hebben we helemaal geen dvds gekeken” zegt Robert zielig. “Nee,, we hebben alleen maar de hele dag jouwn geld uit gegeven.” zeg ik met een dubbel gevoel. “ach ja,, is weer eens wat anders. Morgen dvdtjes doen” zegt hij doodleuk. “lijkt me leuk”

Wanneer we 5 minuten op weg zijn,, horen we een harde knal. “Was dat” zeg ik lichtelijk in paniek. “Geen idee,, zullen we moeten kijken” zegt hij bijdehand. Ik kijk naar buiten,, “We staan op een verlaten weg,, en jij wilt zo naar buiten lopen” Hij kijkt me niet begrijpend aan. “Kijk je nooit horrorfilms,, vanaf dit punt gaat het altijd mis” leg ik hem uit. “Moet ik je hand vast houden??” ik knik gretig. “Ik zal je altijd beschermen” en hij stapt uit.
Hij houd zijn hand uit wanneer hij mijn deur open doet,, “Het is gewoon een lekke band,, kijk maar” Ik pak zijn hand en stap uit,, “En wat doen we nu??”. “Band verwisselen,, of wegewacht bellen” “Ik kan geen band verwisselen hoor” Hij trekt me tegen zich aan,, “Maar ik wel” hij geeft me een klein kusje op mijn mond. “Oe sexci hoor,, een man die iets van autoos af weet” en ik geef hem een kus,, waarna hij langzaam zijn mond opent en met zijn tong langs mijn lippen streelt. Zo open ik gewillig mijn mond en raken onze tongen verstrengelt. Ik leg mijn handen in Robert zijn nek,, en hij verplaats zijn handen naar mijn kont. Ik weet niet hoe lang we zo staan,, maar het kan mij niet lang genoeg duren. Aan alle mooie dingen komt een einde en dus ook aan deze,, wanneer Robert zijn lippen van de mijne haalt. “Ik moet aan de slag”

Ik moet toegeven dat Robert hier best goed in is,, en hij ziet er niet verkeerd uit zo. Het is nogal koud buiten,, en om alleen in de auto zitten heb ik natuurlijk geen zin in,, dus heeft Robert zijn jas uit gedaan en om mij heen geslagen. En hij heeft een strak shirt aan dus ik kan mooi genieten van zijn mooie lichaam,, dus krijg ik het nog warmer.
20 minuten later is Robert klaar en kunnen we weer vertrekken. “Zo eng was het nu tog niet” zegt hij zelfverzekerd. “Laten we het er maar op houden dat ik blij ben dat we weer op weg zijn” hij pakt mijn hand nog ff en drukt er een kus op,, dan rijdt hij met een grote snelheid weg.

Waneer we voor mijn huis staan,, helpt Robert me met mijn tassen tillen. Ik open mijn deur en dat is ook egt het enigste wat ik doe. “Dankje wel jongeman” zeg ik wanneer ik mijn armen om zijn nek heen sla. “Voor zo'n mooie dame doe ik alles” en hij trekt me dichterbij. “1 vraagje,, het is misschien raar” Hij houdt me vast met 1 hand en de andere houdt hij onder mijn kin zodat ik hem wel moet aankijken,, “En dat is” zegt hij terwijl hij met zijn hoofd dichterbij komt. “Zijn wij een stel??”