The Perfect Match! (14)

De Pauze
><…pauze…><
Suzie: kan je niet beter naar huis gaan. Je viel nog net niet in slaap daarnet en je ziet zo wit als wat.
Jaily: nee, ik blijft gewoon op school. *wordt duizelig*
Suzie: okeey. Rustig maar.
*lopen langs Tom*
Jaily: wacht even *krijgt het benauwd en krijgt het gevoel dat ze moet overgeven* ben zo terug *rent naar de wc maar knalt tegen Tom aan, duwt hem aan de kant, rent de wc in en geeft over*
Andreas: dat is toch dat meisje wat jou leuk vindt?
Tom: ja. En?
Andreas: niks hoor. Maar volgens mij gaat het niet goed met haar.
Jaily: *komt de wc uit*
Tom: je hebt gelijk. Het gaat niet goed met dr.
Andreas: heey Jaily. Wat is er?
Jaily: ben ziek *staat te trillen*
Andreas: ik zie het. Tom, geef je vest eens.
Tom: *doet zn vest uit en geeft hem aan Andreas* wat wil je ermee?
Andreas: hier *geeft het vest aan Jaily* je hebt het ijskoud zo te zien.
Jaily: nee. Het gaat wel *geeft het vest terug*
Tom: trek nou maar aan. Ik heb het niet koud.
Jaily: *trekt het vest aan* dankje. Hij is alleen veel te groot.
Andreas: dat maakt niet uit. Als je het maar warm hebt.
Jaily: echt warmer heb ik het niet. Ook al heb ik nu 4 lagen over elkaar aan.
Tom: waarom ga je niet naar huis dan?
Jaily: ik mag niet. Mn moeder vermoord me als ik dat doe.
Tom: vaag. Maar was is er dan gebeurt waardoor je moeder zo boos op je is.
Andreas: het moet wel heel extreem zijn. Want je moeder zal zelf toch ook wel zien dat dit niet kan.
Jaily: *begint met het verhaal te vertellen* het begon gisteravond al. Toen had ik al knallende koppijn en was kotsmisselijk. Mn moeder werd boos op me omdat ik van de zolder een tering zooi had gemaakt. Ik vroeg of ze niet zo hard kon schreeuwen. En toen draaide ze helemaal door. Ze begon zelfs te schelden. Dat doet ze normaal nooit. En vanochtend werd ze weer boos omdat ze wakker was geworden omdat ik moest overgeven om 4 en 7 uur. Ze stuurde me gewoon naar school want ze had geen zin in een ziek kind die constant moet overgeven.
Tom: dat slaat nergens op.
Andreas: okeey, sorry dat ik het zeg, maar je moeder is gestoord.
Jaily: I know. Maar wat kan ik er aan doen.
Andreas: hey Tom. Jij bent toch bij je vader.
Tom: ja.
Andreas: en de rest van de week?
Tom: ook. Wat wil je nou, man?
Andreas: kan ze dan niet bij jou uitzieken? Je vader wilt vast wel voor haar zorgen. Dat weet ik zeker.
Jaily: nee. Ik ga gewoon naar huis.
Tom: misschien is het beter als je bij mij uitziekt. Hoelaat ben je uit?
Jaily: 8e. maar jij hebt toch toetsweek?
Tom: shit. Ik heb inderdaad toetsweek. Ik moet zo nog een toets maken en het 6e nog. Maar ik moet mn spullen thuis toch nog halen voordat ik naar mn vader ga. Ik zorg wel dat ik eind het 8e bij jouw kluisje ben. Dan rijden we samen naar jouw huis.
Jaily: kan ik dan wel bij jou achterop want ik ben door Rachel naar school gebracht want ik mocht niet fietsen van haar.
Andreas: vind je het gek.
Tom: natuurlijk kan je achterop. Nummer 546 is jouw kluisje hè.
Jaily: ja. Maar vind je het niet erg? En je vader ook niet?
Tom: nee hoor. Ik sms mn vader zo wel even.
Jaily: okeey, ik zie je vanmiddag wel *doet het vest uit en geeft hem terug* alsjeblieft. Het helpt niet. Ik heb het nog steeds koud.
Andreas: *doet zn eigen vest uit en geeft hem samen met het vest van Tom terug aan Jaily* en waag het niet om hem uit te doen.
Jaily: je klinkt nu net als mn moeder *trekt alle twee de vesten aan* zo goed?
Andreas: ja hoor.
Jaily: okeey. Ik geef je vest wel aan Tom.
Andreas: okeey. Is goed.
Jaily: nou tot vanmiddag dan maar. Succes met je toetsen. Doeii
Tom: dankje. Tot vanmiddag.
Andreas: doeii.