7. CROWDED HEARTS

Als Edie wakker wordt duurt het even voordat ze zich beseft dat het zaterdag is. En half één.
Ze gaapt en rekt zich uit. Het eerste wat haar weer te binnen schiet is Kay’s gezicht, van de zijkant vaag beschenen door het podiumlicht. Ze ziet het beeld weer voor zich van gisteravond toen ze ruw tegen hem aan werd geduwd en ze beide stil waren. Zijn nabijheid..
Ze probeert zich te herinneren hoe ze in haar bed is belandt. Ze weet het niet meer. Ze weet alleen nog dat Kay haar vast hield, terwijl ze op zijn schouder in slaap viel. Als ze haar ogen sluit en diep in ademt door haar neus, ruikt ze hem weer.
Edie sleept zichzelf uit bed en strompelt naar de badkamer. Ze loopt wonderlijk genoeg in haar hemdje en pyjamabroek. Heeft ze zich gisteravond nog omgetrokken?
Ze gooit koud water in haar gezicht en kijkt in de spiegel. Haar hoofd is zwaar, haar ogen plakken en zijn dik en haar haar zit wild. Ze voelt zich vol en misselijk.
Ze besluit om een trainingsbroek en een oud shirt aan te doen.
Waarschijnlijk is dit haar eerste kater.

Edie en Aaron zitten samen onder uitgezakt op de bank. ‘Ik voel me beroerd,’zucht Edie.
‘Gaat wel,’mompelt Aaron.
‘Gelukkig. Jij moet nog uit vanavond.’ Edie lacht. Er trekt een rare pijn door haar buik.
‘Klopt. Ik moet zeggen dat ik er heel veel zin in heb.’ Aaron glimlacht en bloost licht.
Op dat moment krijgt Edie een sms. “Morgen moet je bij me komen. Vanavond bespreken & over jou en Kay praten! Kus, Daiz.” Edie lacht.
‘Wie smst? Daisy? Wat zegt ze?’
‘Gaat je niets aan,’grinnikt Edie en loopt weg.

Het is druk in de kantine. Edie kan maar net verstaan wat Aaron naast haar zegt. Maar het is niet tegen haar gericht.
Daisy en Edie hebben hun vaste tafel verruild voor de tafel van Aaron en de groep zesdeklassers. Aaron en Daisy zitten dicht naast elkaar te kletsen en wat aan elkaars handen te plukken.
Edie vindt het prima. Ze zijn eindelijk samen en ze zijn zo schattig. Ze houdt zoveel van die twee en wenst ze al het geluk toe samen.
‘Waarom heb je een hartje op je hand getekend?’ Kay’s stem dicht naast haar oor schrikt Edie wakker.
Ze kijkt hem aan en dan naar het blauwe kleine hartje van inkt, onder haar duim. Hij is al wat weggevaagd, maar toch nog duidelijk zichtbaar.
‘Hmf, gewoon. Dat doe ik soms. Als mijn gedachten een beetje zweverig zijn.’ Ze bloost licht en hoop dat hij het niet ziet.
Kay bestudeerd haar hand en laat zijn wijsvinger kort over de vorm van het hartje glijden. Een half cirkeltje, een punt en een half cirkeltje.
‘Zweverige gedachten? Ik dacht dat jij niet aan drugs deed,’plaagt hij. Zijn ogen staan ontdeugend en nieuwsgierig.
‘Soms krijg ik het gevoel dat ik dat wel doe,’spreekt Edie eerlijk, maar ze durft hem niet aan te kijken.
Zou hij ook over haar dromen? Zou hij wel weten waardoor er brand komt? Zou hij wel veilig zijn?

- Kay’s hand ligt in ie van mij. Zijn gezichtsuitdrukking is zacht. Zijn fluisterende woorden, die ik nog steeds niet kan verstaan, stellen mij gerust. Het is alsof er een steen van mijn hart valt. Ik laat mijn adem los en geef me aan hem over. Zijn glimlach duwt het laatste beetje angst uit me.
Hij zegt me iets en ik knik. Ik weet wat hij bedoelt.
Maar ik hoor het niet. Hoe hard ik ook probeer me op zijn woorden, op zijn bewegende lippen te focussen. -

‘Sorry dat ik steeds over hem praat,’verontschuldigt Daisy zich.
‘Geeft niet. Ik ben het gewend en ik vind het echt leuk voor je.’
‘Hmf, gelukkig. Maar vertel, hoe is het met je? En met Kay?’ Daisy kijkt haar vriendin onderzoekend aan.
‘Ja, ik weet niet hoor. Die droom.. Er is steeds een deel dat zonder geluid is. Terwijl daar waarschijnlijk alle antwoorden liggen.’ Edie zwijgt even.
‘Misschien moet je het tegen hem zeggen.’
‘Over de droom?’ Edie is verrast door het idee.
Daisy knikt. ‘Ja, misschien lucht dat op. Misschien weet hij gek genoeg meer.’
‘Hm, dat is waar, dat is een goed idee.’ Edie knikt. ‘Ja, de volgende keer als ik hem spreek, zal ik het hem vragen.’
Edie knijpt haar ogen tot speeltjes en denkt na. Waarschijnlijk is dat de beste optie. Hopelijk haalt dat de laatste spanning tussen hen uit de lucht. Misschien.. komt er dan plaats voor iets anders.. Iets meer.

- Als ik de drukte binnen kom voel ik verandering. Ik kijk de kamer rond, op zoek naar Daisy en mijn broer, maar mijn ogen vinden als vanzelfsprekend Kay.
Het lijkt alsof hij de enige in de kamer is. Alleen hij, in zijn witte blouse op zijn spijkerbroek, met zijn warrige blonde haren en zijn engelen glimlach.
Misschien is hij een engel. -

Edie en Daisy zijn thuis als voorbereiding op Zach’s feest. Daisy is zich tip top aan het opmaken, terwijl Edie op het bed zit toe te kijken.
‘Daiz, hij heeft je al gezien toen je net wakker was en hij vindt je geweldig. Waarom maak je je dan zo op?’
Daisy haalt haar schouders luchtig op. ‘Geen idee,’antwoordt ze met een brede lach. ‘Komt Kay ook?’ ze trekt nog een keer aan een plukje haar en wendt zich dan tot Edie.
‘Geen idee.’ Edie probeert onverschillig over te komen, maar eigenlijk is ze zelf ook benieuwd en gespannen.
‘Als hij er vanavond is, ga je dan iets doen?’
‘Wat wil je dat ik doe?’
Daisy kijkt ondeugend. ‘Hem vertellen over die droom en.. eindelijk zeggen dat je een verschrikkelijke crush op hem hebt.’
‘Daiz!’
Edie’s vriendin steekt plagend haar tong uit. ‘Pak je hem dan eindelijk vol op de bek?’
Edie gilt en pakt een kussen van het bed om die naar Daisy’s hoofd te slingeren.
‘Niet doen! Mijn coupe zit net goed en we moeten nu echt weg.’
‘Hmpf, je hebt geluk. Maar ik pak je nog wel terug.’
Giechelend gaan de twee meiden even later op weg naar Zach.
Het is er al druk. Auto’s rijden aan en af en er staan heel wat fietsen en brommers op de oprit van het grote huis.
‘Wow. Ze hebben genoeg ruimte voor een feest.’ Daisy’s ogen glinsteren. ‘Zou Aaron er al zijn?’
‘Vast, hem kennende is hij er al vroeg,’weet Edie.
‘Ik wil met hem dansen,’zegt Daisy enthousiast en trekt Edie mee naar binnen.
Binnen krioelt het van alle mensen. Ze wurmen zich door de hal, naar de grote woonkamer. Daisy zoekt de kamer af.
‘Daar,’wijst Edie. Aaron staat naast het poortje naar de keuken en kijkt hun kan top. Er verschijnt een grijns op zijn gezicht als hij Daisy ziet.
‘Kom, we wurgen ons zijn kant op.’ Dat hoeft Edie geen twee keer te zeggen. Daisy gaat haar al voor. Aaron komt hen al tegemoet.
‘Ha ladies,’begroet hij hen met een lach als ze in het midden van de kamer bij elkaar tot stilstand komen.
‘Daar zijn we al,’grinnikt Edie en kijkt naar Daisy en die haar coupe.
Aaron geeft Daisy een kus op haar wang. Ze straalt.
‘Ik ga direct even naar de wc. Waar is die, Aaron?’vraagt Edie en kijkt schuchter de kamer rond.
‘In de hal, de tweede deur links.’
‘Kom zo terug.’ Edie knijpt kort in Daisy’s arm en duwt zich dan tussen de mensen door.