Verbrand

Vlammen, overal vlammen. Ik kon nergens heen. Overal waar ik keek waren de oranje, hete, alles verwoestende vlammen. Opeens hoorde ik een schreeuw. Snel keek ik die kant op maar ik zag niets. of toch wel? ja ik zag het een schaduw, de schaduw van mijn moeder die langzaam verdween...

Ik schrok wakker! Meteen zat ik rechtop in bed. Nog nakomend van de droom keek ik naar buiten, het was al licht. Toen ik eenmaal bijgekomen was trok ik mijn rok aan en ging naar beneden.
Alles was stoffig en vies. De tafel staat scheef en de stoel ligt om. Alles ligt er precies nog hetzelfde als een week geleden. De dag dat ze mijn moeder hadden gearresteerd. Ze zou hekserij verricht hebben.
Ik liep naar het aanrecht en pakte een stukje droog brood. Daarna ging ik de bakkerij in.
Daar waren mijn stief vader en broer al druk bezig met bakken
'He Hasse! nu al op?' grapte david mijn broer.
niet in de stemming voor grapjes liep ik het winkelgedeelte in en legde de versgebakken broden in de schappen, daarna veegde ik de vloer en telde het aantal munten in het muntenbakje.
Toen alles gedaan was liep ik naar de deur om deze te openen voor de klanten. Klanten die sinds de arrestatie van mijn moeder eigenlijk niet vaak meer komen en als ze komen zijn ze snel weer weg.
Ondanks dat kwamen er wel een paar mensen binnen die zonder een woord een brood aanwezen, betaalden en weer wegliepen.
Zo ging het de hele dag door.
Mijn vader en David waren broden aan het bakken en ik verkocht ze. Als er geen klanten waren was ik bezig met verstel werk voor de rijkere heren en dames.
laat op de middag kwam toch de vrolijkheid binnen.
"hee hasse!! hoe is het ermee? ik ben vandaag vroeger klaar. zullen we wat leuks doen?"
ik moest lachen, Cristian is altijd zo vrolijk!