Gale

Gale is in gedachten verzonken door wat Cliff heeft gezegd. De psychic is stil en geeft hem even de gelegenheid om na te denken.
Dan wordt hij uit zijn gedachten gehaald door een voorzichtige en zachte stem. Het is Liam en aan zijn gezicht ziet Gale dat hij nog een beetje van slag is.
"Uhm, je wilde ontbijt doen?" Vraagt hij zacht. "als je nog niet gegeten hebt ondertussen..."
Een beetje nerveus speelt hij met de mouw van zijn sweater. Het is dood aandoenlijk.
"Of ehm als je van gedachten veranderd bent en liever met je vrienden wilt eten?"
Gale wil iets zeggen, maar Cliff is hem voor.
“Kom er toch bij. Liam is het toch? Ik ben Cliff” zegt hij vriendelijk. “Het spijt me voor de reactie van onze vrienden. Ze moeten gewoon nog aan je wennen.”
Gale betwijfelt dat, maar hij houdt zijn mond maar. Hij schuift een stoel naar achter als teken dat Liam kan plaatsnemen.
“Wat moesten ze van je?” Vraagt Gale. Hij is een beetje bezorgd. Het kunnen zijn trust issues zijn, maar hij vertrouwt die lui voor geen meter. Dat ze verplicht op het instituut worden gehouden is al erg vaag, alleen maar vanwege hun krachten. Zogenaamd voor hun eigen veiligheid, yeah right.