Ryan, nice to... uhum... meet you.

Ik knikte verlegen. Ryan stond in zijn pyjamabroek en had duidelijk niet verwacht dat Justin iemand zou bijhebben. Ik vroeg me af of het normaal was dat Ryan hier zo rondliep, zelfs als Justin er niet was.

Ryan's pov:
Ik hoorde Justin binnenkomen en, aangezien Justin's mam me had gebeld om te vragen of ik wilde komen slapen, viel ik met een grijns de kamer binnen.
'Justin,'grijnsde ik.
En toen viel mijn oog op het meisje dat naast hem op de bank zat.
Justin liet snel zijn arm zakken, en hield alleen haar hand nog vast.
Ik bloosde. Oeps. Ik stond hier mooi in mijn pyjamabroek.
Ik deed alsof het me niets kon schelen. 'Chloë?'vroeg ik met een grijns.
Ze knikte en vroeg zich waarschijnlijk af hoe ik haar naam kende, maar dat was niet moeilijk, met mijn beste vriend die over niemand anders meer praatte.
Lachend liep ik naar haar toe, doend alsof ik niet in alleen mijn pyjamabroek voor haar stond.
'Hi.'
'Hee,'begroette ze me. 'Jij bent Ryan, toch?'
Justin knikte. 'Chloë, Ryan. Ryan, Chloë,'stelde hij ons aan elkaar voor. 'En,'voegde hij er met een grijns aan toe, 'ik denk dat Ryan hier ook blijft slapen.'
'Achjhaa, als ik teveel word, ga ik wel in een andere kamer liggen.' Ik lachte en klopte Justin op zijn schouder.
Dan wendde ik me tot Chloë. 'Hij houd wel veel van je, hé? Ik vraag me af of er nog wat anders dan jij in zijn gedachten geweest is, de laatste weken. Dit begint te lijken op Romeo & Julia. Die kleffe film die we voor Engels moesten zien. Weet je, misschien-'
'Misschien moet jij je mond maar even houden,'onderbrak Justin me snel. 'Ik wed dat jij niet lang je mond kan houden.'
Ik grijnsde. 'Ik wed dat ik langer mijn mond kan houden, dan dat jij van Chloë af kan blijven.' Ik wierp een betekenisvolle blik op hun handen. Justin liet met een betrapte blik Chloë's hand los.
'We zullen een zien,'zei hij.
Chloë keek hem zo verliefd aan, dat ik bijna moest lachen. Dit leek écht op Romeo & Julia!