Ik sta in mijn blote bast voor de spiegel. In mijn linkerhand hou ik een rood overhemd met groene streepjes vast, in mijn andere hand een witte met kleine verticale zwarte streepjes. “Rick, kom je? We komen anders te laat bij oma.”
“Ja mam.” In mijn onderbroek en zonder bovenkleren storm ik naar beneden. “Waarom heb je nog geenkleren aan?” roept mijn moeder uit als ik beneden aankom?
“Ik kan geen keuze maken tussen deze twee overhemden. De witte vind ik mooier, maar de rode is meer kerstachtig.” Mijn zus loopt in haar mooie blauwe cocktailjurk langs. Met een kritische blik kijkt ze mij aan, “Met jouw manier van eten denk ik dat je het beste de rode kan doen. Daar zie je tenminste de vlekken niet zo op.” Mijn gezicht verkleurd, en ik heb al een vinnig antwoord op mijn tong als mijn moeder zegt, “Ach trek je niks van haar aan.” Ze haalt haar schouders op over het gedrag van mijn zus en vervolgt, “Ik zou de witte doen met je zwarte spijkerbroek. Dat ziet er zowel chic, als een beetje nonchalant uit.” Met dit advies ren ik weer naar boven. Snel trek ik het overhemd over mijn hoofd, doe mijn broek aan en stop het overhemd daarin. Ik sta nog even voor mijn kast te twijfelen, maar ik kies er toch voor om mijn blauwe colbert aan te trekken. Ik gris nog een paar sokken mee, en storm weer naar beneden. Ik loop snel richting een stoel om de sokken aan te doen en daar doe ik mijn blauwe Dr. Martins bij aan. Als die vast zitten en ik wil opstaan staat mijn moeder opeens achter mij met een pot gel. Smekend kijk ik om, “Je weet dat ik een hekel heb aan spul in mijn haar.” Zeg ik met een klagelijke stem.
“Ja, maar anders ziet het er niet uit.” Ik geef mij over en laat mijn moeder mijn haar martelen met het spul.
“Zijn we nou eindelijk klaar?” Hoor ik vanaf de voordeur komen. Daar staat mijn vader met zijn getrimde baard, zijn rode overhemd en witte kostuumbroek. “Ja!” roep ik terwijl ik opspring. Ik ben doodsbang dat mijn moeder nog meer aan mijn haar wil doen. Met het gezin lopen we naar onze auto. Mijn vader tilt een stapel van schalen naar de auto. Mijn zus gaat op de achter bank zitten, en krijgt de schalen op schoot. Ik neem plaats naast mijn zus, terwijl mijn ouders voorin gaan zitten. Mijn vader start de auto en we zijn weg.

Reageer (2)

  • Deparnieux

    Ik heb de stress die bij mij in het huishouden altijd is zo goed mogelijk geprobeerd weer te geven. En inderdaad het rode overhemd was misschien beter geweest voor kerst, maar ik vond het minder in het verhaal passen.

    1 jaar geleden
  • Schweetz

    Volgens mij gaat het in elk huishouden zo met de kerstdagen. Stiekem had ik wel gekozen voor het rode overhemd, want hé het is kerst, dus nu kan het :Y)

    1 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen